Een trust is een juridische of fiduciaire relatie tussen een concessieverlener, een trustee en een begunstigde. Trusts worden in het algemeen gecreëerd om de eigenaar van onroerend goed in staat te stellen deze eigendommen en activa als de zijne te behouden voor zijn eigen voordeel en die van de begunstigde. Er zijn verschillende soorten trusts, die allemaal worden gemaakt en gereguleerd door de wetten van het staatsbedrijf. De tijd waarop trustgeld kan worden uitbetaald aan begunstigden van een trust hangt grotendeels af van het soort vertrouwen dat is gevestigd, evenals de voorwaarden die door de concessieverlener in de trust zijn vastgesteld.
Living Trust
Levende vertrouwensrelaties zijn ook bekend onder de vivos. Zoals de naam al doet vermoeden, zijn dit trusts die ontstaan wanneer de concessieverlener nog in leven is. Het doel van het creëren van een levend vertrouwen is om interstate distributie van bezittingen en eigendommen van de eigenaar te voorkomen. Door levende trusts kunnen begunstigden ook trustgeld ontvangen terwijl de concessieverlener nog in leven is. De beheerder die het vertrouwen beheert, betaalt het geld uit zoals bepaald door de concessieverlener in de trust. Omdat een levend vertrouwen over het algemeen intrekbaar is, heeft de concessieverlener het recht om de manier en het tijdstip waarop het trustgeld kan worden uitbetaald, te wijzigen.
Testamentair vertrouwen
Testamentaire trusts staan ook bekend als after-death trusts. Ze worden gecreëerd door middel van een proces waarbij de rechtbank beslist hoe het geld van de trust en andere activa onder de begunstigden worden verdeeld. Dit betekent dat het trustgeld zal worden uitbetaald na de voltooiing van het proces van de probate. Toch is het mogelijk voor een levende grantor om een trust te creëren die alleen het geld van het vertrouwen uitbetaalt wanneer de concessieverlener is overleden.
Eenvoudig en complex vertrouwen
Trusts kunnen ook eenvoudig of complex zijn, en dit bepaalt ook wanneer het trustgeld wordt uitbetaald. Simpele trusts zijn die trusts die al het geld en de activa in het vertrouwen in één keer of 'momenteel' verdelen. Volgens de Internal Revenue Service (IRS) is een eenvoudige trust als zodanig gecategoriseerd als deze geen trust van een concessieverlener is - de concessieverantwoordelijke behoudt geen controle over hoe de activa worden verdeeld zodra de vertrouwensrelatie tot stand is gebracht. Een complex vertrouwen is een vertrouwen dat geld uitbetaalt nadat dit geld in de loop van de tijd is opgebouwd. De periode wordt meestal bepaald door de trust en begunstigden hebben geen toegang tot trustfondsen tot deze periode verstrijkt.
Leeftijdsbeperkingen
Het tijdstip waarop het trustgeld kan worden betaald, kan ook worden bepaald aan de hand van leeftijdsgrenzen die zijn voorgeschreven in de trust. Sommige trusts vereisen dat begunstigden beginnen met het ontvangen van trustfondsen nadat de jongste begunstigde een bepaalde leeftijd heeft bereikt. Anderen eisen dat een begunstigde op een bepaalde leeftijd toegang heeft tot een deel van zijn geld en vervolgens de rest op een latere datum ontvangt. Dit is met name van toepassing op begunstigden onder de leeftijd waarvan de schenkers wensen dat het geld van het vertrouwen wordt gebruikt voor uitgaven zoals collegegelden.
