Het Amerikaanse Korps Mariniers gebruikt verschillende leiderschapsstijlen voor officieren om orders door te geven aan ondergeschikten. Deze stijlen variëren tussen twee uitersten, waarbij de commandant de enige stem in de leiderschapsstructuur is voor een bevelsmodel waarbij ondergeschikten kunnen communiceren met meerderen bij het vormgeven van commandobeslissingen en militaire strategieën.
Autocratisch leiderschap
Autocratisch leiderschap geeft absolute autoriteit aan de bevelhebber om beslissingen te nemen en personeel toe te wijzen. De officier of soldaat van het marinekorps die het commando over een bepaalde eenheid voert, is verantwoordelijk voor alle aspecten van missieparameters en de prestaties van zijn ondergeschikten. Deze ondergeschikten hebben geen macht om meningen over bepaalde opdrachten te geven en mogen niet freelancen buiten de opdrachten van een missie.
Democratisch leiderschap
Democratisch leiderschap geeft elk lid van de eenheid of de leiderschapsstructuur een gelijke stem bij het doen van suggesties voor beslissingen over beslissingen. Dit is het andere eind van het spectrum van een autocratische managementstijl van de Marine Corps. Ondergeschikten zijn vrij om beslissingen te nemen binnen missieparameters. De uiteindelijke beslissing met betrekking tot missieparameters wordt echter nog steeds genomen door de bevelhebber en ondergeschikten mogen de missieparameters niet veranderen om een bepaalde manier van handelen aan te passen.
Vertelling Stijl Variatie
Vertellen is een variatie op de leiderschapstijl van de autocratische Marine Corps. Leiderschap houdt zich bezig met eenrichtingscommunicatie met ondergeschikten om missiedetails en specifieke opdrachten over te brengen. Deze stijl van leidinggeven is gebruikelijk in gevechtssituaties waarbij bestellingen snel en duidelijk gecommuniceerd moeten worden en niet voor discussie vatbaar zijn. Volgens de website van Military Training.net verwachten mariniers dat leiders deze stijl aannemen in crisissituaties. Ervaren mariniers vinden deze stijl misschien demoraliserend omdat leiders ze niet gebruiken als een hulpmiddel bij het nemen van beslissingen.
Stijlvariatie delegeren
Deze leiderschapsstijl is een variatie op democratisch leiderschap en wordt gekenmerkt door minimale supervisie met de commandant die missieparameters levert. Elke marine krijgt de nodige autoriteit om zijn gegeven taak te voltooien, zodat de leider van de eenheid niet actief toezicht hoeft te houden op elk zendingsgegeven. Een voorbeeld van deze stijl is een sergeant van een kanonnier die wordt aangestuurd om toezicht te houden op schietoefeningen, zodat de bevelvoerende officier andere zaken kan bijwonen.
Deelnemende stijlvariatie
Tweerichtingscommunicatie tussen ondergeschikten en de commandostructuur is een kenmerk van deze leiderschapsstijl. De commandostructuur omvat de ervaring en meningen van de mariniers van lagere ranglijst en gebruikt deze informatie om beslissingen en strategieën vorm te geven. Battalioncommandanten gebruiken deze leiderschapsstijl vaak om cijfers en schattingen van personeel te verzamelen om effectieve gevechtsbeslissingen te nemen en troepen te verplaatsen voor optimale effectiviteit.
