Monetair en fiscaal beleid zijn nauw met elkaar verbonden, en beide hebben grote gevolgen voor de economische ontwikkeling in de wereld. Fiscaal beleid handelt over macro-economische hefbomen van macht. Hiermee worden begrotingen, schulden, tekorten en overheidsuitgaven afgesloten. Monetair beleid is vaak in handen van bankiers en verwijst naar rentetarieven, toegang tot krediet- en inflatiecijfers.
Monetaire en fiscale stabiliteit
Al met al creëren het fiscale en monetaire beleid een investeringsomgeving. Dit betekent dat de wettelijke en monetaire omgeving succesvolle ondernemers moet belonen en een billijke return on investment moet garanderen. Dit wordt bereikt door het bevorderen van economische stabiliteit, wat betekent dat de inflatie onder controle wordt gehouden en de rentevoeten op een niveau waarbij leningen vrij gemakkelijk te verkrijgen zijn. Te hoge tarieven schaden de economie omdat geld te duur is. Ontwikkeling moet rekening houden met zowel de inflatie als de tarieven en een balans tussen beide bereiken.
Buitenlandse en binnenlandse schuld
Omgaan met schulden is zowel een monetaire als een fiscale kwestie. Overmatige schulden maken de economie in kwestie een slecht risico en internationaal kapitaal negeert dergelijke plaatsen. Schuld kan zowel interne als externe schuld betekenen. De eerste betreft begrotingstekorten, terwijl de laatste onevenwichtigheden in de handel kan betekenen wanneer het land meer koopt dan internationaal wordt verkocht. Schulden nemen de benodigde liquiditeiten uit een land weg, wat op zijn beurt de rente thuis kan opdrijven. Het benodigde geld is er niet om te helpen bij economische ontwikkeling en / of sociale uitgaven.
Central Banking
De centrale bank is normaliter belast met het monetaire beleid, aangezien de staat normaliter belast is met het begrotingsbeleid. Sommige centrale banken, zoals in Libië of China, staan onder staatscontrole, terwijl de Bank of England of de Amerikaanse Federal Reserve particuliere ondernemingen zijn. Hoe dan ook, het doel van de centrale bank is om het monetaire beleid te beheersen ten voordele van de lokale economie. Gemakkelijk geld kan goede economische tijden vergezellen, terwijl strakker geld bij hardere markten kan gaan. Het doel is hier om de waarde van de valuta te bepalen. Losgeld, dat wil zeggen goedkoper geld, kan de benodigde impuls zijn voor een markante economie, of het kan de toegangspoort tot weggelopen inflatie zijn.
"Fiscale Ruimte" en het belang ervan
"Fiscale Ruimte" is een concept dat door de Verenigde Naties wordt gebruikt om te verwijzen naar een financieel kussen in de nationale begroting. Dit betekent dat het land over voldoende deviezenreserves beschikt om de investering in zaadgeld, armenzorg, onderwijs of beroepsopleiding te financieren ter wille van economische ontwikkeling en modernisering. Landen met een schuldenlast zoals Griekenland of Argentinië hebben absoluut geen fiscale ruimte en de economie lijdt onder deze schulden. Landen wiens exportsectoren worden gestimuleerd door overheidsmaatregelen, zoals China, Wit-Rusland of Zuid-Korea, zijn overspoeld door buitenlandse reserves en hebben dus geld te besteden aan sociale projecten die de economie ten goede komen. De accumulatie van buitenlandse reserves zijn valuta die het land binnenkomen als gevolg van succesvolle exportprogramma's. Dit kan vervolgens opnieuw worden geïnvesteerd in de economie.
