Financiële boekhoudkundige maatregelen hebben zich ontwikkeld in elk land dat gedurende honderden jaren handel heeft georganiseerd. Naarmate de handel mondialer en complexer wordt, kampt de financiële boekhoudsector met toenemende moeilijkheden met het vastleggen van de nieuwe economische realiteit. Bedrijven die in meerdere landen actief zijn, hebben ook moeite om elke eenheid consistent te rapporteren, maar nog steeds binnen de boekhoudregels van elk land.
taxatie
De meeste regels voor financiële verslaggeving zijn gebaseerd op historische kostentaxatie. Dat betekent dat activa en verplichtingen worden gewaardeerd tegen wat ze aanvankelijk kosten. Sommige activa worden in de loop van de tijd afgeschreven om hun waardeverlies te vertegenwoordigen. De werkelijke marktwaarde van activa of verplichtingen kan echter aanzienlijk verschillen van de vermelde of boekwaarde. Dit maakt traditionele financiële overzichten een slechte indicator van de werkelijke waarde van het bedrijf. In het bijzonder kunnen beleggingen in aandelen en grond in waarde stijgen over hun boekwaarde, en dit zal niet in de uitspraken worden weerspiegeld. Internationale standaarden voor jaarrekeningen zijn bezig met het benaderen van marktwaarde-accounting om deze realiteit aan te pakken.
Multi-Jurisdictional Reporting
Bedrijven die filialen of dochterondernemingen in meerdere landen hebben, staan voor veel uitdagingen bij het nauwkeurig rapporteren. Ze moeten hun jaarrekening in elk land waar ze actief zijn juridisch voorbereiden op basis van de algemeen aanvaarde boekhoudbeginselen van dat land. Deze normen lopen sterk uiteen. Het bedrijf moet ook de volledige groep bedrijven op geconsolideerde basis rapporteren, waarbij alle buitenlandse rapportage opnieuw moet worden verwerkt in de normen van het land van herkomst van de moedermaatschappij. Het is een tijdrovend en gecompliceerd proces. Veel landen zijn het erover eens om de normen van de International Accounting Standards Board over te nemen om de financiële boekhouding uniformer te maken over de hele linie. De Verenigde Staten hebben ermee ingestemd om deze normen tegen 2016 goed te keuren.
Niet-financiële maatregelen
Er zijn veel factoren die aangeven of een bedrijf in de toekomst wel of niet succesvol zal zijn. Veel van deze benchmarks zijn niet financieel van aard, zoals klanttevredenheid, de waarde van de reputatie van het bedrijf en zijn werkgelegenheidsbeleid. Geen van deze maatregelen wordt vastgelegd in het traditionele model voor financiële verslaggeving. Ze zijn ook subjectief en open voor interpretatie van de gebruiker, waardoor het moeilijk wordt om meetstandaarden te ontwikkelen. Dit blijft een van de meest doordringende uitdagingen voor financiële boekhouding.
Financiële instrumenten
Naarmate de handel over de hele wereld complexer wordt, neemt ook de financiering toe. Financieringsovereenkomsten kunnen veel activa omvatten die geen echte fysieke substantie hebben, zoals retrocessieovereenkomsten, termijncontracten en opties. De complexiteit van deze financiële instrumenten bemoeilijkt de waardering ervan. Het maakt het ook gemakkelijker voor een bedrijf om de waarden van financiële instrumenten te manipuleren. Dit was het meest recent zichtbaar in de instorting van de subprime hypotheek in de Verenigde Staten in 2008. Toen de waardering werd beoordeeld, werd ontdekt dat deze instrumenten aanzienlijk waren overgewaardeerd. Hoewel de normen voor financiële verslaggeving in veel landen proberen dit waarderingsprobleem aan te pakken, worden financiële instrumenten complexer en moeilijker te verantwoorden.
