Zonder uitzondering heeft elk land ter wereld een exportfinancierings- of garantieprogramma. Het doel hiervan is om zowel de export aan te moedigen als de winstgevendheid van de binnenlandse bedrijven die betrokken zijn bij de export te vergroten. Het belang van dit soort financiering is moeilijk te overdrijven, omdat zoveel harde valuta wordt verdiend door export. Volledige economieën, zoals Korea of China, zijn gebaseerd op export. Exportfinanciering heeft ertoe bijgedragen dat derdewereldlanden in internationale economische grootmachten zijn veranderd.
financiering
Exportfinancieringsprogramma's, met name voor Amerikaanse exporteurs, hebben vaak de vorm van garanties voor buitenlandse kopers. De Export-Import Bank van de Verenigde Staten is de federale instantie die belast is met dit programma. Het doel is om kredietwaardige buitenlandse kopers te identificeren en goedkope leningen aan hen te verstrekken. Deze leningen zijn uitsluitend bedoeld om Amerikaanse export te kopen en de winstgevendheid van Amerikaanse exporteurs te vergroten.
Credit
Exportfinanciering gaat over het gemakkelijk maken voor kopers om Amerikaanse export ten opzichte van concurrenten te bevoordelen. In zekere zin is dit een vorm van 'welzijn van bedrijven' omdat de door de belastingbetaler gegarandeerde leningen tegen normale rentetarieven worden uitgebreid naar buitenlandse kopers om Amerikaanse goederen te kopen. De winst gaat niet naar de belastingbetaler, maar naar het particuliere bedrijf. De theorie is echter dat een dergelijke exportuitbreiding uiteindelijk zal doorsijpelen naar de belastingbetaler door het verdienen van harde valuta, de langzame eliminatie van het handelstekort en het creëren van lokale banen. Daarom is het belang van dit soort leninggaranties bedoeld om zich te concentreren op het creëren van binnenlandse werkgelegenheid die anders naar buitenlandse exporteurs zou kunnen gaan.
Ontwikkeling
Het Amerikaanse ministerie van landbouw beheert het "Facility Guarantee Program", dat voor het eerst werd ontwikkeld in 2007. Dit is een vorm van exportfinanciering die is bedoeld om derde-wereldstaten hun infrastructuur te laten bijwerken. In zekere zin is dit een vorm van buitenlandse hulp. In een andere is het een vorm van exportfinanciering. De theorie is dat de Amerikaanse export zal worden gestimuleerd als de faciliteiten van de ontwikkelingslanden regelmatig worden bijgewerkt om de toenemende hoeveelheden Amerikaanse producten aan te kunnen. De Amerikaanse overheid zal havens, magazijnen, verwerkingsfabrieken en laadapparatuur bedienen onder de voorwaarde dat de overheid haar Amerikaanse importen verhoogt. Met de nieuwe en bijgewerkte apparatuur kan het betreffende land meer Amerikaanse goederen importeren, terwijl het tegelijkertijd zijn capaciteit om meer importen aan te pakken, vergroot.
Uitvoer
Exportfinanciering staat centraal bij het verbeteren van de huidige sombere handelsbalans in de VS Bedrijven kunnen profiteren van deze leenprogramma's om het niet alleen gemakkelijker te maken om te exporteren, maar ook om te identificeren welke kopers kredietwaardig zijn. Er zijn altijd risico's bij het exporteren, aangezien de kopers niet onder Amerikaans recht vallen. Dit betekent dat de kracht van het bedrijf om verliezen te herstellen minimaal is in geval van wanbetaling of fraude. Met deze en vele andere soortgelijke programma's kunnen Amerikaanse bedrijven de export stimuleren door hulp aan buitenlandse kopers. Deze kopers worden loyaal aan Amerikaanse producten, die op de lange termijn alleen de Amerikaanse economie kunnen helpen.
