Het concept van financiële desintermediatie stelt bedrijven voor een lastig dilemma: leren vissen of een vis geven? Op financieel gebied vertaalt deze vraag zich in de vraag of overheidsfunctionarissen een transparantere regelgevende arena moeten bevorderen - een waarin burgers financiële instellingen kunnen omzeilen om investeringsactiviteiten uit te voeren en langetermijndoelen te bereiken.
Definitie
Financiële desintermediatie betekent dat bankklanten zich direct bezighouden met financiële activiteiten zonder de begeleiding en ondersteuning van bankpersoneel. Een specifiek gebied waarop desintermediatie is ontstaan, is de investeringswereld, namelijk het marktmechanisme dat individuen moeten volgen om financiële producten te kopen, verkopen of aan te houden. Om dit te doen, moeten individuele beleggers effecten kopen via financiële markten, ook bekend als effectenbeurzen of aandelenmarkten. Voorbeelden zijn fysieke uitwisselingen, zoals de New York Stock Exchange, de Chicago Mercantile Exchange en de Hong Kong Stock Exchange. Een voorbeeld van elektronische uitwisseling is de Automated Quotations van de National Association of Securities Dealers of NASDAQ.
Financiële tussenpersonen
Financiële desintermediatie legt de nadruk op financiële intermediairs, de tussenpersonen die al tientallen jaren personen in staat stellen tegen redelijke kosten bancaire transacties aan te gaan. Het concept roept ook op tot een algemene discussie over commerciële intermediairs, die het gamma van retailers en groothandelaren tot logistieke en rederijen beheren.Financiële intermediairs omvatten elk bedrijf of individu dat staat tussen een aanbieder van financiële diensten - zoals een bank - en een ontvanger van dergelijke diensten, de klant. Voorbeelden hiervan zijn makelaarsbedrijven, clearingcars, verzekeringsverkopers, investeringsbankiers en vermogende managers.
Cost-Revenue Implications
Financiële desintermediatie bepleit de verwijdering van alle commerciële lagen die een financiële instelling scheiden van klanten die bereid zijn deel te nemen aan de effectenmarkt. Met andere woorden, het concept roept op om "de tussenpersoon uit te schakelen", in de veronderstelling dat het goedkoper zou zijn voor klanten om rechtstreeks financiële producten te kopen en verkopen. Als klanten geen besparingen kunnen genereren door disintermediation, vinden economische commentatoren het efficiënter om tussenpersonen te houden. Individuele beleggers die aandelen of obligaties rechtstreeks op de NYSE willen kopen, kunnen dat misschien niet doen vanwege de prohibitieve stoelwaarde die de beurs aan potentiële leden vraagt.
trends
Financiële desintermediatie wint aan kracht in de moderne economie. De komst van internet - evenals de ontwikkeling van elektronische beurzen - heeft een efficiënte en effectieve manier van kopen en verkopen van financiële instrumenten mogelijk gemaakt. Deze verschijnselen hebben ook bijgedragen aan minder prominente rollen voor financiële tussenpersonen in de economie. Bijvoorbeeld, individuele beleggers hoeven niet langer makelaars te bellen voordat ze transacties plaatsen. Ze kunnen inloggen op een beveiligd webportaal en snel, naadloos en anoniem sporen achterhalen.
