Zowel de International Financial Reporting Standards als de algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) van de Verenigde Staten definiëren immateriële activa als niet-monetaire activa zonder fysiek bestaan. Activa die tot de immateriële categorie behoren, moeten identificeerbaar en controleerbaar zijn en moeten interne stromen van toekomstige economische voordelen bieden. Voorbeelden van immateriële activa zijn goodwill, software, patenten en auteursrechten, technologie of technische knowhow en handelsmerken. In beide standaards kunnen immateriële activa worden gewaardeerd aan kostprijs of herwaarderingsmethode en vervolgens worden afgeschreven.
Lening van herkomst
Lenders verstrekken leningen nadat ze een lening hebben afgesloten. Dit proces vindt plaats nadat de aanvrager, of de kredietnemer, een lening aanvraagt voor bepaalde doeleinden, zoals het starten van een substantiële verbetering van het huis of het kopen van een woning. De aanvrager dient documenten in, zoals bankafschriften en informatie over het verstrekte onderpand. De bank of financiële instelling voert vervolgens de procedures "ken uw klant" uit, inclusief kredietanalyses en andere documentaire vereisten zoals vereist door regelgevende instanties of intern beleid. Het proces omvat verder verificatie van documenten en goedkeuring of sanctionering van de faciliteit.
Lening aanschafkosten
Voor de aanvrager is het proces van het verstrekken van leningen op zichzelf niet vrij van kosten. De kosten voor het verwerven van leningen zijn gebaseerd op de kosten die zijn gemaakt voor documentatie, zoals wettelijke formaliteiten, en alle betaalde bankkosten, zoals vergoedingen voor aanvraagformulieren voor leningen en licentierechten voor leningen. De origination fee is een vast bedrag of percentage dat wordt berekend over het bedrag van de lening. De aanschafkosten van de lening kunnen ook sancties omvatten die door de bank zijn opgelegd in het geval dat ingediende documenten vals of onvolledig blijken te zijn.
Verrichtingen van transacties
Organisaties betalen hun verplichtingen af door hun activa of de economische voordelen van het actief over te dragen aan de crediteur. Daarom gebruiken bedrijven voor het afwikkelen van transacties materiële activa zoals geld; waaronder contanten, cheques of door de overheid uitgegeven obligaties; of items zoals aandelenkapitaal of contra-verrekening waarbij de verplichtingen van de tegenpartij worden geannuleerd tegen de eigen verplichtingen van de organisatie. Bedrijven maken doorgaans geen gebruik van immateriële activa om transacties af te wikkelen, maar het kan voorkomen dat een organisatie haar technologie of patent overdraagt als een overweging.
Differentiëren van financieringskosten en immateriële activa
Financiële boekhouding omvat activa, inkomsten, uitgaven, verplichtingen en kapitaal. Elk heeft zijn fundamentele aard en als zodanig kan een actief niet tegelijkertijd als een kost worden beschouwd en vice versa. Bedrijven kunnen immateriële activa op de balans weergeven in de mate waarin het werkelijke beeld van de financiële status van de organisatie wordt weergegeven; anders kan er sprake zijn van een verkeerde voorstelling van zaken en fraude. De aanschaffingswaarde van de lening is een last en accountants omvatten de impact op het totale geleende bedrag. Bedrijven kunnen immateriële activa niet opnemen als onderdeel van de kosten voor het verwerven van leningen.
