Mensen kiezen ervoor zich te houden aan ethische modellen. Er zijn geen vaste normen voor ethiek, maar er zijn algemene modellen die worden voorgesteld en soms worden gevolgd door mensen en organisaties. Sommige theoretici hebben ethische besluitvormingsmodellen voorgesteld, die systematische analysemethoden zijn die mensen helpen om duidelijkere en begrijpelijkere oordelen te vellen en deze oordelen te rechtvaardigen.
Wet
Wat veel mensen als onethisch beschouwen, is vaak een kwestie van mening, hoewel sommige ethische kwesties sterk worden beïnvloed door het rechtssysteem. Burgerlijke rechtsstelsels zijn geïnspireerd door de Romeinse wet. Wetten zijn gebaseerd op het concept dat mensen specifieke regels moeten volgen en dat straffen voor het overtreden van deze regels consequent worden toegepast. In de Verenigde Staten is de Grondwet een van de belangrijkste ethische modellen voor het bepalen van wetten, die specifieke rechten bevat die mensen zijn beloofd en die overheden niet kunnen schenden. Wat mensen onethisch vinden, heeft de neiging om in de toekomst een wet te worden.
Intensieve ethische modellen
Mensen kunnen individuele ethische regels hebben die zij volgen die specifiek voor hen zijn, vaak een gevolg van familiebeïnvloeding of religie. Sociale ethiek omvat wettelijke regels, gewoonten en zeden. Beroepsethiek omvat zowel die acties die als beste praktijken worden beschouwd als ook de specifieke waarden van de werkplek, die sterk worden beïnvloed door het management en die ook worden beïnvloed door relaties op de werkplek. Alle drie deze ethische modellen voeden zich met de deontologische code van de algehele organisatie.
Laura Nash Model
Het Laura Nash-model gebruikt 12 praktische stappen voor het oplossen van ethische dilemma's. Ze laat mensen het probleem identificeren, het probleem begrijpen vanuit het perspectief van anderen, vaststellen hoe de situatie is ontstaan, identificeren met wie ze loyaal zijn, hun intentie verduidelijken, de intentie vergelijken met de resultaten en overwegen wie er door de beslissing gekwetst zal worden. Vervolgens suggereert Nash dat de beslisser overweegt of andere mensen input kunnen leveren voor de beslissing. De beslisser moet overwegen of hij de functie voor een lange periode zal behouden. De beslisser moet zich afvragen of hij de beslissing voor zijn familie zou kunnen bespreken, omdat de beslisser zijn familie zou moeten confronteren na een onethische beslissing. Ze moeten het symbolische potentieel van de beslissing in overweging nemen en overwegen of verschillende omstandigheden de verwachtingen van de beslisser zouden veranderen.
Rion Model
Het Rion-model stelt mensen zichzelf vijf vragen. Waarom is de situatie vervelend, heeft de beslissing input van iemand anders nodig, is dit mijn probleem om op te lossen, ben ik trouw aan mezelf en wat is de mening van andere mensen? Het Rion-model is meer gericht op waar de beslisser persoonlijk tevreden over zal zijn, terwijl er ook ruimte blijft voor de meningen van anderen.
Langenderfer en Rockness Model
Het Langenderfer en Rockness-model volgen zeven stappen. Beslissers moeten zich afvragen: wat zijn de feiten, de ethische kwesties, de normen, de alternatieve handelwijze, de beste manier van handelen, de mogelijke gevolgen en de uiteindelijke beslissing. Dit model probeert ervoor te zorgen dat de beslisser alle potentiële problemen in overweging neemt die uit een bepaald besluit naar voren zouden kunnen komen.
