Het beschermen van de bedrijfs- en financiële informatie van een bedrijf is een activiteit die gebruikelijk is in de huidige economische omgeving, waarbij interne controles de meest gebruikelijke term voor de taken zijn. Hoewel deze activiteiten zeker vrij oud zijn, is de term interne controle dat niet.
Geschiedenis
Het Amerikaanse Instituut voor Accountants definieerde eerst de term interne controle in 1949, gevolgd door verdere verduidelijkingen in 1958 en 1972. In 1977 kwamen overheidsbedrijven onder wetgeving om adequaat controles uit te voeren om hun financiële informatie te beschermen. Een rapport van het Committee of Sponsoring Organizations in 1992 en de Sarbanes-Oxley Act van 2002 zijn recentere documenten die de interne controles definiëren.
Kenmerken
Interne controles helpen een bedrijf om betrouwbare financiële rapporten te presenteren aan belanghebbenden, om te voldoen aan wet- en regelgeving en om efficiënt en effectief te opereren. Controles kunnen bijvoorbeeld het aantal activiteiten dat een werknemer in het bedrijf voltooit beperken of vereisen managementautorisatie of beoordeling van financiële overzichten en rapporten.
Doel
Bedrijven gebruiken interne controles om ervoor te zorgen dat personen binnen het bedrijf niet proberen informatie te gebruiken voor persoonlijk gebruik en om personen te blokkeren die proberen fondsen te verduisteren of voorraden te stelen, waardoor de bedrijfskosten van een bedrijf kunnen stijgen en de winst kan worden verlaagd.
