Wijlen president John F. Kennedy heeft ooit gezegd: 'Onze vooruitgang als natie kan niet sneller zijn dan onze vooruitgang in het onderwijs. De menselijke geest is onze fundamentele hulpbron. "Met die verklaring verwoordde president Kennedy de filosofie van veel industriëlen en onderzoekers die de arbeidsproductiviteit en het individuele potentieel van werknemers wilden verbeteren. Hun methoden leidden uiteindelijk tot een grotere nadruk op het ontwikkelen van mensen als middelen.
Prehistorie
De term 'human resources' werd pas in de 20e eeuw bedacht. Het menselijk ras heeft echter al lang daarvoor werknemersselectieprocessen ontwikkeld. Zelfs tijdens de prehistorische periode, overwoog de mens zorgvuldig de kwalificatie van een kandidaat alvorens hem voor een leidingspositie te kiezen. Bovendien hechtten de vroegste menselijke wezens veel belang aan het doorgeven van noodzakelijke kennis. Ontwikkeling van menselijke hulpbronnen is afhankelijk van onderwijs, waarbij essentiële materialen worden overgedragen aan werknemers, zodat zij hun werk beter kunnen doen.
Oude geschiedenis
Naarmate de menselijke beschaving zich verder ontwikkelde, nam ook de wens om de prestaties en kennis van medewerkers te verbeteren toe. Historici hebben bewijzen gevonden voor het doorlopen van de screeningsexamens van 1115 voor Christus. in China. De oude Grieken en Babyloniërs hebben het leerlingsysteem gecreëerd, dat instapmedewerkers in een bepaalde handel opleidde. Het leerlingwezen ging door tot ver in de middeleeuwen.
De industriële revolutie
Aan het einde van de 18e eeuw verschoven de economieën van Europa en Amerika van landbouw naar productie. Uitvinders ontwikkelden mechanismen om de productie te versnellen. Mechanisatie leidde echter tot verwondingen, een monotone werkomgeving en lage lonen ten gunste van een efficiëntere productie. Sommige werkgevers waren zich ervan bewust dat de productiviteit sterk samenhing met de tevredenheid van de werknemers en trachtten de opleiding en het salaris te verbeteren.
Menselijke Relaties Beweging
De Eerste Wereldoorlog bracht enorme veranderingen op de arbeidsmarkt teweeg. Na de Eerste Wereldoorlog beseften de overheid en bedrijven dat werknemers niet langer zouden bijdragen aan de economie als ze mishandeld werden. In 1928 begon sociaal wetenschapper Elton Mayo onderzoek naar het effect van betere arbeidsomstandigheden op werknemers. Het is niet verrassend dat werknemers onder verbeterde omstandigheden meer hebben geproduceerd. Mayo ontdekte dat werknemers onder betere omstandigheden als een team werkten en een hogere output genereerden. Hij bevorderde sterkere menselijke relaties tussen ondergeschikten en supervisors, die hij de 'Human Relations-beweging' noemde.
Menselijke aanpak
In de jaren zestig beseften managers en onderzoekers dat alleen omdat een werknemer betere arbeidsomstandigheden heeft, dit niet betekent dat hij harder zal werken. In plaats daarvan ontstond er een nieuwe theorie. Zowel bazen als sociale wetenschappers concludeerden dat elke werknemer individuele behoeften heeft en een meer gepersonaliseerde vorm van motivatie vereist om meer te produceren. Bedrijven begonnen werknemers te behandelen als middelen of middelen, die moesten worden ontwikkeld en aangemoedigd om het bedrijf te laten slagen.
Resources ontwikkelen
Tijdens de laatste decennia van de 20e eeuw begonnen supervisors zich te concentreren op het dichter bij elkaar brengen van doelstellingen voor organisatie en individuele werknemers. Om dit te doen, streefden managers ernaar om werk zinvol te maken. Het hogere management gaf medewerkers van human resources de verantwoordelijkheid om de vaardigheden van werknemers te optimaliseren om een waardevoller en geschoolder personeelsbestand te creëren. Deze trend heeft de 21ste eeuw overleefd, waarbij personeelsafdelingen de nadruk hebben gelegd op de ontwikkeling van vaardigheden en de opleiding van werknemers.
