Voor zakelijke boekhoudingsdoeleinden bieden methoden voor kostenraming een manier voor bedrijven om te anticiperen op de kosten van bedrijfsactiviteiten en nieuwe ondernemingen. Kosten schattingsmethoden houden rekening met de verschillende factoren die van invloed zijn op productieprocessen en hoe deze factoren variëren onder verschillende omstandigheden. De gebruikte methoden kunnen variëren afhankelijk van het type factoren dat is geanalyseerd en het type informatie dat elke methode aan het licht brengt.
Kostenraming
Kostenramingsmethoden zijn handig wanneer bedrijven nieuwe projecten uitvoeren waarvoor een verhoging van het productieniveau en de voorraad nodig is. Bedrijven die nieuwe productlijnen willen introduceren of bestaande operationele processen willen integreren, kunnen kostenschattingsmethoden gebruiken om de meest kosteneffectieve middelen te bepalen voor het uitvoeren van een bepaald plan. Kostenramingsmodellen bestaan uit geïdentificeerde factoren, zoals apparatuur, personeel en productiemateriaal, die van invloed zijn op hoeveel een bepaalde activiteit of projectkosten. Informatie verzameld via analyse van kostenramingen helpt managers beslissingen te nemen die rechtstreeks van invloed zijn op de bedrijfsresultaten.
Kostensoorten
Kostentypen spelen een centrale rol binnen elke kostenschattingsmethode als het gaat om het bepalen van de potentiële kostenstijgingen of -dalingen die verband houden met een bepaalde activiteit of project. De drie algemene categorieën of soorten kosten omvatten vaste, variabele en gemengde kosten. Vaste kosten, zoals apparatuurafschrijving of werknemerslonen, blijven hetzelfde ongeacht of er sprake is van een verhoging of verandering in productieniveaus. Variabele kosten, zoals grondstoffen of overheadkosten, kunnen stijgen of dalen op basis van het niveau of de activiteit van de productie die plaatsvindt. Gemengde kosten omvatten een combinatie van vaste en variabele kosten, zoals afschrijving van apparatuur versus hoe een toename van de productieactiviteit extra onderhoud van apparatuur of reparatiekosten kan rechtvaardigen.
Variabele en vaste kosten berekenen
Methoden voor het schatten van kosten zijn gebaseerd op drie basisveronderstellingen bij het analyseren van de vaste en variabele kostenpercentages die bij een bepaald project zijn betrokken. Het identificeren van vaste kosten maakt het mogelijk om de tarieven van variabele of gemengde kosten te bepalen. Alle kosten vallen binnen categorieën met een vaste of variabele snelheid bij het werken binnen een bepaald bereik of productieperiode. De derde veronderstelling is op zoek naar de enige factor die van invloed is op eventuele veranderingen in kostentarieven die plaatsvinden. Eén benadering, die bekend staat als de hoog-lage methode, vergelijkt het verschil in kosten tussen het hoogste niveau van productie-activiteit en het laagste niveau. Met behulp van deze methode bepalen analisten variabele kostentarieven door het verschil in totale kosten tussen de twee productiesnelheden te delen door het verschil in productieactiviteit tussen de twee niveaus.
Break-even-analyse
Bij elk product moet een bedrijf bepalen hoeveel productverkopen moeten plaatsvinden voordat een bedrijf breekt, zelfs in termen van productiekosten. Eén methode voor kostenraming, ook wel de vergelijkingsmethode genoemd, stelt analisten in staat om break-even-vereisten te berekenen bij het beschouwen van operationele kosten en winstmarges. De vergelijkingsmethode berekent de winst als gelijk aan het verkooptotaal minus eventuele variabele of vaste kosten. Door de vergelijking te herschikken om het verkooptotaal op te lossen, kunnen analisten de break-even (of winst gelijk aan $ 0 punt) bepalen door variabele en vaste kosten in te voeren. Het resulterende verkooptotaal is gelijk aan de som van variabele en vaste kosten met een winstmarge van $ 0.
