Marketeers moeten kritieke beslissingen nemen met betrekking tot de tactische componenten van hun promotieplannen. Ze moeten beslissen welke promotiemiddelen te gebruiken en in welke mate. De grillen van marketing zijn zodanig dat geen enkel promotietool garant staat voor succes op de marktplaats. Elke promotietool heeft sterke en zwakke punten en marketingbudgetten zijn beperkt. Een ervaren marketer is zich echter bewust van de beste theoretische en ervaringsgerichte werkwijzen, wat hem helpt om beter te kiezen uit de reeks promotionele mixopties.
Push versus strategie
Alle promotionele marketingactiviteiten vallen in een van de twee brede promotietheorieën. Deze staan bekend als de theorieën van 'duwen' of 'trekken'. Alle marketingpromotieactiviteiten, waaronder reclame, verkooppromotie, public relations en persoonlijke verkoop, vallen in een van deze categorieën.
De "push" -strategie concentreert promotieactiviteiten op distributiekanalen. Met andere woorden, het verkoopteam duwt het product naar groothandels, die het promoten bij hun netwerk van winkeliers, waarna het product in een winkel wordt geplaatst waar consumenten het kunnen zien en kopen (bijvoorbeeld weergaven van onbekende producten van het eindpad). De 'pull'-strategie is echter sterk afhankelijk van marketingcommunicatie om bewustzijn en verlangen te creëren, waardoor consumenten naar een winkel gaan om producten te kopen. Beide theorieën hebben sterke en zwakke punten. In het ideale geval wordt een combinatie van de twee benaderingen gebruikt om zowel aan de vraag te trekken als aan te drukken.
Reclame of verkoopbevordering
De miljarden dollars die jaarlijks aan reclame worden uitgegeven, lopen in de schaduw over de hoeveelheid geld die marketeers besteden aan verkoopbevordering. Verkoopbevordering is een meer trefzekere manier om verkopen te garanderen, omdat een financiële prikkel, zoals kortingsbonnen, hierbij betrokken is. De verkoopbevordering van consumenten heeft echter zijn beperkingen. Het kan alleen periodiek worden gebruikt of de stimulans verliest zijn glans. Merken die altijd te koop zijn, kunnen hun merkwaarde uithollen. Aan de andere kant biedt adverteren geen garantie voor een verkoop. Het is echter noodzakelijk om bewustzijn te creëren dat kan leiden tot een proces, een merkpersoonlijkheid kan vestigen en loyaliteit op lange termijn kan bevorderen. Elke marketeer moet beslissen hoeveel van een van deze promotionele krachtpatsers op een bepaald moment het beste is voor de marketingbehoeften van het product.
Reclame of public relations
Reclame en public relations zijn een andere promotionele mix die marketeers altijd tegenkomen. Een marketeer kan besluiten om een of beide methoden te gebruiken als onderdeel van een promotieplan, waarbij hij erkent dat er sterke punten zijn die op een bepaald moment voor het merk nodig kunnen zijn. Adverteren is hardcore verkopen en consumenten weten dat adverteerders het consumerende publiek soms overdrijven of misleiden. Het is ook erg duur. Public relations (PR) is daarentegen gratis en is een zachtere manier om met consumenten om te gaan. Door middel van persberichten, filmverhalen, enz., Maakt PR de weg vrij voor marketeers om in de gunst van het publiek te komen. PR is de voorkeursmethode voor non-profitorganisaties, maar zelfs voor winstgevende entiteiten weten dat het helpt om PR te gebruiken om het publiek te informeren over hun zakelijke goodwill en goede daden.
Public Relations versus evenementmarketing
Een ander besluit over een promo-mix omvat het gebruik van PR of eventmarketing. Terwijl PR de media gebruikt om zijn boodschap over te brengen, pleiten evenementenbezoekers voor een voelbare aanwezigheid in gemeenschappen die belangrijk zijn voor de verkoop van een merk. Eventmarketeers plannen of treden op als sponsor van lokale evenementen zoals concerten of gezondheidsbeurzen. Hun aanwezigheid plaatst een menselijk gezicht op een product voor lokale consumenten. Evenementmarketing heeft echter mankracht en implementatiekosten met zich mee gebracht. PR, daarentegen, heeft interactie met consumenten, maar doet dit op een onafhankelijke manier via lokale kranten of tijdschriften zonder kosten. Nogmaals, afhankelijk van de behoefte, selecteert de marketeer de een of de ander, of gebruikt hij misschien een initiatief dat in de ander plaatsvindt.
