Arbeidswetgeving in de Verenigde Staten geeft werkgevers voldoende speelruimte bij het plannen. Werkgevers kunnen werknemers in principe een onbeperkt aantal uren laten werken, inclusief 80 uur per week of meer, en het enige verhaal van werknemers als ze het niet eens zijn met hun schema, is om een andere baan te vinden. Hoewel arbeidswetgeving met betrekking tot uren anders van toepassing is op werknemers die salarissen verdienen in plaats van uurlonen, is de planningsautoriteit van werkgevers in beide gevallen hetzelfde.
Basics
Federale arbeidswetgeving, met name de Fair Labor Standards Act, regelt niet het aantal uren dat een werkgever van een werknemer kan eisen dat hij werkt. Wetten vereisen een betaling van anderhalf uur voor veel werknemers die overuren maken, gedefinieerd als meer dan 40 uur tijdens een bepaalde werkweek. Federale wetten omvatten geen vereisten om overuren te betalen voor werkdagen, weekend- of vakantie-uren. Enkele staten, waaronder Californië, voegen overurenwetten toe voor werknemers die op een bepaalde dag meer dan een bepaald aantal uren moeten werken.
salarissen
Medewerkers van wie de beloning een salaris is in plaats van een uurloon, hebben mogelijk geen recht op overwerk, ongeacht het aantal extra uren dat ze per dag of week werken. Met andere woorden, werkgevers kunnen van deze werknemers eisen dat ze 80 of meer uren per week werken en zijn hun nog steeds alleen hun vaste salaris verschuldigd. Federale regelgeving biedt werkgevers uitzonderingen op overwerk-loonwetten voor veel werknemers in loondienst. De vrijstelling is van toepassing als een werknemer vanaf 2011 minstens $ 455 per week verdient en werkt in een uitvoerende, administratieve, professionele, externe verkoop of computer-gerelateerde baan zoals bepaald in federale regelgeving.
overwegingen
Werkgevers zijn waarschijnlijk vaker in loondienst dan werknemers van elk uur voor 80-urige werkweken. Werknemers in loondienst die vele uren werken, hebben wettelijk alleen recht op hun overeengekomen salaris, terwijl werknemers per uur recht hebben op 1,5 keer hun gebruikelijke loon gedurende de laatste 40 uur. De verwachting is dat werknemers in loondienst zoveel uren zullen werken als ze nodig hebben om hun opdrachten te voltooien. Aan de andere kant kunnen ze hun werk vroegtijdig verlaten of laat opdagen wanneer ze kiezen en toch hun volledige salaris ontvangen. Werkgevers kunnen hun salaris alleen verlagen als ze een volledige werkweek missen of een volledige dag missen om persoonlijke redenen, afgezien van een handicap of ziekte.
Verduidelijking
Voor werknemers in loondienst die minder dan $ 455 per week verdienen - op basis van de 2011-voorschriften - of die niet voldoen aan federale criteria voor vrijgestelde taken, moeten werkgevers overuren betalen op het moment dat die werknemers meer dan 40 uur per week werken. Werkgevers berekenen de overwerkratio van een werknemer door zijn wekelijkse salaris te nemen en te delen door het aantal uren - waarschijnlijk 40 - in de standaardwerkweek van de werknemer, en vervolgens te vermenigvuldigen met 1,5. Als een werknemer $ 400 per week verdient en zijn normale schema 40 uur is, is zijn standaard uurtarief $ 10. Als hij 80 uur moet werken, krijgt hij $ 15 per uur voor de laatste 40 uur - of een extra $ 600 in zijn salaris.
