Jaarrekening biedt schuldeisers een uitgebreid overzicht van de financiële gezondheid van een bedrijf. Details zoals inkomen, bestaande schuldverplichtingen, uitgaven, salarissen, winst en kasstroom spelen allemaal een rol in het algemene financiële bedrijfsprofiel. Crediteuren gebruiken financiële overzichten om te bepalen of het bedrijf een goed kredietrisico vertegenwoordigt, evenals het vermogen om schuld terug te betalen zoals overeengekomen.
Huidige verhouding
Simpel gezegd, de huidige ratio is de huidige bedrijfsmiddelen gedeeld door de huidige bedrijfsverplichtingen. Stroom wordt gedefinieerd als de komende 12 maanden. Activa omvatten contanten, vorderingen, voorraden en vooruitbetaalde kosten, terwijl verplichtingen ook crediteuren, creditcards en toegerekende uitgaven omvatten. Een stroomverhouding van meer dan 1,2 wordt algemeen aanvaard als een goede verhouding. Schuldeisers gebruiken deze ratio om te bepalen in hoeverre een bedrijf zijn schuld in het volgende jaar kan terugbetalen.
Schuld-to-Equity
Schuldeisers gebruiken de debt-to-equity-ratio om het relatieve aandeel van het eigen vermogen en de schulden te bepalen die worden gebruikt om de activa van een onderneming te financieren. Deze ratio geeft schuldeisers inzicht in de manier waarop het bedrijf schulden gebruikt en zijn vermogen om extra schulden af te lossen. De formule voor het bepalen van schulden / eigen vermogen is de totale zakelijke verplichtingen gedeeld door het eigen vermogen. Hoe de schuldeisers de verhouding schulden / eigen vermogen evalueren, hangt af van het type bedrijf of bedrijfstak.
Bron van aflossing van de lening
Schuldeisers analyseren zakelijke financiële overzichten om te bepalen hoe een bedrijf een lening of extra schuld zal terugbetalen, waarbij de kasstroom de primaire bron van schuldaflossing is. Aangezien de bestaande kasstroom mogelijk niet voldoende is om extra schulden te dekken, zoeken schuldeisers naar groeitrends, eenmalige kosten die van invloed zijn op de kasstroom, schuldeliminatie, discretionaire uitgaven en aflopende verplichtingen om de toekomstige kasstroom te schatten.
Secundaire bron van aflossing van de lening
Hoewel cashflow doorgaans wordt beschouwd als een primaire bron van terugbetaling van leningen, is het misschien niet voldoende om bedrijfskosten en aanvullende schuldaflossing te dekken. Het schatten van de kasstroom kan ook moeilijk zijn voor startende bedrijven of zakelijke expansie. Schuldeisers maken gebruik van jaarrekeningen om secundaire bronnen van aflossing van leningen te bepalen, ook wel onderpand genoemd, zoals onroerend goed in bedrijf, apparatuur, vorderingen of inventaris. In het geval dat een bedrijf zijn schuld niet kan terugbetalen, kan de schuldeiser deze items mogelijk liquideren om de schuld te voldoen.
