Van alle uitvindingen die door basisschoolkinderen werden bestudeerd, valt de katoenjenever van Eli Whitney, die hij in 1793 patenteerde, op als een van de meest herinnerde. Dit zou kunnen zijn omdat het speciale nadruk kreeg vanwege de manier waarop de gin, die een tekortkoming is voor de motor, een revolutie teweegbracht in het productieproces van katoen. Katoen was een gigantische Amerikaanse oogst die in het zuiden werd verbouwd, hoewel tegenwoordig slechts 35 procent van het katoen dat in de Amerikaanse industrie wordt gebruikt, zelfs in het land wordt geteeld, waarvan 25 procent in Texas. China en India zijn nu 's werelds belangrijkste katoenproducenten.
Het is moeilijk voor te stellen dat de vele stappen van het productieproces ooit met de hand worden uitgevoerd. Vroeger plukte de slavenarbeid het katoen op en maakte het schoon. Later hebben rondreizende pickers en deelpachters de taken afgehandeld. Pas in de jaren vijftig werden delen van het proces nog steeds met de hand gemaakt, totdat het volledig gemechaniseerd werd zoals het nu is.
Katoen uit de plant halen
Ongeveer drie maanden na het planten van zaden bloeien de katoenplanten. Ze openen met witte bloembladeren die overgaan in geel, roze en rood en daarna vallen. Wat overblijft is de katoenbol, die eruit ziet als een kleine, groene voetbal. Binnen zijn de katoenvezels en zaden. De bol wordt geleidelijk bruin en de katoenvezels groeien binnen en breiden uit tot ze de capsule openbreken om het donzige, witte katoen bloot te leggen.
Verschillende soorten katoenen pluk- of stripmachines kunnen worden gebruikt om het katoen van de planten te verdraaien. Ze gebruiken geforceerde lucht om het katoen in grote manden te gooien die, wanneer ze vol zijn, in trailers worden opgeslagen totdat ze klaar zijn om in modules te worden ingebouwd, die eruit zien als enorme broden. De dicht opeengepakte modules houden de katoenopbrengst intact zodat deze niet verslechtert of losraakt tijdens het wachten om te worden geëgreneerd.
De katoenmodules winnen
Gigantische, speciaal ontworpen vrachtwagens halen de modules op en brengen ze naar de katoenen gin. Daar voeden machines het katoen in een katoenen gin, die de katoenvezels uit elkaar trekt om ongewenst afval zoals vuil, twijgen, boren, bladeren en ander plantenmateriaal te verwijderen. Vervolgens scheiden de jenever en tanden van de gin de katoenvezel van de zaden en sturen ze in verschillende richtingen. De katoenvezels zullen worden gebruikt om stof te maken. De zaden worden verkocht aan fabrikanten van katoenzaadolie, veevoer, papierproducten en meer.
De vezel, die in dit stadium lint wordt genoemd, wordt gevormd tot balen die elk ongeveer 500 pond wegen. Van elke baal worden monsters genomen en geanalyseerd op eigenschappen zoals vezellengte, sterkte en kleur, die de klasse en verkoopprijs bepalen. Lokale kopers kopen de balen en verkopen ze aan molens die ze in verschillende stoffen zullen veranderen.
Schuren en zuiveren
Molens hebben hun unieke methoden om het katoen te bereiden, maar het doel en het eindresultaat zijn hetzelfde. Machines trekken de balen uit elkaar om ze verder te ontdoen van ongewenst puin. Kleinere, ronde taarten met een centraal gat kunnen hiervan worden gemaakt. Vervolgens wordt een oplossing van natriumhydroxide aangebracht die de vezels verzadigt.
Dit gebeurt vaak in een kier, of een groot vat, dat tot zeer hoge temperaturen kan worden verwarmd. Hoe lang de cakes bij de hoge temperatuur blijven hangen, hangt af van het type katoen dat het gewenste resultaat oplevert. Dit proces verzacht de natuurlijke wassen op de vezel en de rest van de plant wordt verzacht. Wanneer deze worden gescheiden, worden de pectinen en andere niet-cellulosematerialen opgehangen en weggespoeld.
Vervolgens wordt een waterstofperoxide-oplossing aangebracht om het katoen te bleken. Omdat de vezels zijn verzacht, is de bleekoplossing beter in staat om de vezels te penetreren. De hoeveelheid tijd die het in het bleekproces blijft, wordt bepaald door hoe wit het eindproduct moet zijn.
Heropening en drogen
Sommige gebleekte katoen, zoals die worden gebruikt in farmaceutische producten zoals swabs en artikelen voor vrouwelijke hygiëne, kunnen op dit moment worden gebruikt. Gekiemde of verwarde vezels die achterblijven, zullen de effectiviteit van deze producten niet veranderen.
Andere producten vereisen echter fijnere katoen zonder klonten. Hiervoor gaan de vezels door een extra stap van zorgvuldige heropening en verdere verwerking. Kaardmachines trekken de bosjes uit elkaar en leggen de vezels recht, naast elkaar, om te drogen. Ze vormen zachte, ongedraaide touwen, zogenaamde lontjes, die op spinmachines worden gesponnen om verschillende materialen en stoffen te maken.
De vezels afwerken
Of de vezels opnieuw werden geopend of direct na het bleken werden gebruikt, beide moeten worden voltooid. Met de waslaag weggespoeld, hebben de vezels niets waardoor ze worden gescheiden en de resulterende wrijving kan verdere verwerking hinderen. Door op dit punt een smeermiddel toe te voegen, kunnen de vezels worden afgewerkt. Deze smeeroliën worden door de koeken gepompt totdat ze het gewenste afwerkingsniveau hebben bereikt.
De afgewerkte vezels worden door verschillende fabrikanten gekocht om te worden verwerkt tot allerlei soorten stoffen en niet-geweven materialen.
