Er zijn vier basisfasen van de boekhouding: het vastleggen, classificeren, samenvatten en interpreteren van financiële gegevens. Communicatie kan formeel niet als een van de boekhoudfasen worden beschouwd, maar het is ook een cruciale stap. Alle boekhoudgegevens moeten na analyse worden doorgegeven aan de juiste partijen. Boekhoudrapporten moeten worden opgesteld en gedistribueerd en moeten de basisresultatenrekening en balans bevatten, evenals aanvullende informatie, waaronder boekhoudkundige ratio's, diagrammen, grafieken en stroomstaten voor fondsen.
opname
Opnemen is een basisfase van de boekhouding die ook wel boekhouding wordt genoemd. In deze fase worden alle financiële transacties op een systematische en chronologische manier vastgelegd in de betreffende boeken of databases. Boekhoudrecorders zijn de documenten en boeken die betrokken zijn bij het opstellen van financiële overzichten. Boekhoudrecorders omvatten records van activa, passiva, grootboeken, tijdschriften en andere ondersteunende documenten zoals facturen en cheques.
classificeren
De classificatiefase van de boekhouding omvat het sorteren en groeperen van vergelijkbare artikelen onder de aangewezen naam, categorie of rekening. Deze fase maakt gebruik van een systematische analyse van geregistreerde gegevens waarbij alle transacties op één plaats zijn gegroepeerd. 'Reiskosten' kunnen bijvoorbeeld een categorie zijn die accountants gebruiken om uitgaven met betrekking tot zakelijke reizen te classificeren. De term 'ledger' verwijst naar het boek waarin classificaties worden vastgelegd.
Samenvatten
De samenvattende fase van de boekhouding omvat het samenvatten van de gegevens na elke boekhoudperiode, zoals een maand, kwartaal of jaar. De gegevens moeten worden gepresenteerd op een manier die gemakkelijk te begrijpen en te gebruiken is voor zowel externe als interne gebruikers van de jaarrekening. Grafieken en andere visuele elementen worden vaak gebruikt om de tekstgegevens aan te vullen.
Tolken
De interpretatiefase van het boekhoudproces met betrekking tot het analyseren van financiële gegevens, en is een kritisch hulpmiddel voor de besluitvorming. Deze laatste functie interpreteert de opgenomen gegevens op een manier die eindgebruikers in staat stelt zinvolle beslissingen te nemen met betrekking tot de financiële voorwaarden van een zakelijke of persoonlijke account, evenals de winstgevendheid van bedrijfsactiviteiten. Deze gegevens worden vervolgens gebruikt om toekomstige plannen en kaderbeleid voor te bereiden voor het uitvoeren van financiële plannen.
