Slavernij kent verschillende vormen, waaronder schuldkloof of dwangarbeid als gevolg van verschuldigd geld. Sommige vormen van schuldverlichting, zoals de deelpacht die na de burgeroorlog een instituut in het Amerikaanse Zuiden werd, zijn relatief eenvoudig te identificeren. Andere vormen van schuldperceptie zijn subtieler en moeilijk te definiëren. Bijvoorbeeld, slopende creditcardschuld kan mensen dwingen tot vernederende werksituaties die weinig hoop bieden om de verschuldigde bedragen terug te betalen. Historisch perspectief op schuldparen belicht hoe hedendaagse situaties vergelijkbaar zijn met deze verboden praktijk en hoe ze verschillen.
Tips
-
Hoewel schuldkloof in de Verenigde Staten is verboden en algemeen wordt beschouwd als een archaïsch en barbaars gebruik, bestaat het nog steeds in sommige vormen tegenwoordig.Het juridische systeem slaat kosten op aan verdachten die strafrechtelijk worden vervolgd. Sancties bij niet-betaling kunnen bestaan uit gemeenschapsdienst, een vorm van onbetaalde arbeid en gevangenisstraffen, die vaak werkvereisten omvatten waarbij gevangenen worden uitbesteed aan particuliere for-profitbedrijven.
Enkele historische voorbeelden van schuldverlichting
Hoewel niemand precies weet hoe en waar schuldencronage begon, is het duidelijk aanwezig sinds minstens klassieke tijden. De Griekse wetgever Solon stelde anti-slavernijhervormingen in, waarvan sommige gericht waren op praktijken met betrekking tot dwangarbeid en schulden. Het werd ook in Rome beoefend. Debiteuren, of 'Nexus', behielden burgerschapsrechten, maar moesten nog steeds werken zonder betalen. Toen New Mexico nog steeds deel uitmaakte van Spanje, werd schuldenpioen een sociale en economische instelling en ging de praktijk door nadat het gebied deel ging uitmaken van de Verenigde Staten, waardoor sommige waarnemers het vergeleken met de slavernij van het Amerikaanse Zuiden. Na de burgeroorlog werden veel bevrijde slaven door hun gebrek aan economische kansen deelpachters. Het deelpachtsysteem was gebaseerd op een systeem van schulden aan landeigenaren dat bijna onmogelijk te vergoeden was, waardoor voortdurende arbeidskrachten nodig waren om te behouden.
Schuld Peonage wordt uitbesteed
Het congres passeerde de Peonage Abolition Act van 1867, specifiek gericht op het beëindigen van de lang verankerde praktijk van schuldpuin in New Mexico. De wetgeving volgde op de hielen van de Burgeroorlog, en werd aangewakkerd door duidelijke vergelijkingen tussen de werkomstandigheden in het zuidwesten en de praktijken die net waren afgeschaft door het dertiende amendement, dat de slavernij of peonage verbood.
Schuld Peonage vandaag
Hoewel schuldkloof in de Verenigde Staten is verboden en algemeen wordt beschouwd als een archaïsch en barbaars gebruik, bestaat het nog steeds in sommige vormen tegenwoordig. Het juridische systeem slaat kosten op aan verdachten die strafrechtelijk worden vervolgd. Sancties bij niet-betaling kunnen bestaan uit gemeenschapsdienst, een vorm van onbetaalde arbeid en gevangenisstraffen, die vaak werkvereisten omvatten waarbij gevangenen worden uitbesteed aan particuliere for-profitbedrijven. Sommige industrieën, zoals de verwerking van pluimvee, zijn onevenredig afhankelijk van arbeidsmigratie zonder papieren en oefenen een moderne vorm van schuldkloof uit. Immigranten zonder papieren worden bedreigd met deportatie, waardoor ze kwetsbaar worden voor oneerlijke arbeidsomstandigheden en onder de marktlonen. Net als de onlangs bevrijde slaven na de burgeroorlog, dwingt hun onzekere status hen om te werken aan oneerlijke tarieven.
