Bedrijven hebben een groot aantal kosten, een van de grootste is arbeid. Bedrijven hanteren vaak verschillende strategieën om de arbeidskosten tot een minimum te beperken. Toch bepalen verschillende factoren wat bedrijven uiteindelijk aan werknemers betalen. De meeste hiervan reiken veel verder dan het individuele bedrijf en maken deel uit van het grotere economische web.
Beschikbaarheid van werknemers
Wanneer er een tekort is aan werknemers die over de vaardigheden, talenten, ervaring en opleiding beschikken die nodig zijn om de taken te voltooien die een werkgever nodig heeft, kunnen de weinige werknemers die beschikbaar zijn hogere lonen eisen. Omgekeerd, als het aantal beschikbare werknemers toeneemt, kunnen werkgevers lagere lonen gaan aanbieden. Dit volgt de basisregels van vraag en aanbod, ervan uitgaande dat de vraag constant blijft.
Plaats
Werkgevers moeten lonen aanbieden die tegemoetkomen aan de huidige kosten van levensonderhoud. Zo zijn de lonen in regio's met hogere kosten van levensonderhoud meestal hoger dan die waar de kosten van levensonderhoud laag zijn. In de Verenigde Staten betekent dit in het algemeen dat de lonen lager zijn in het zuidwesten, zoals blijkt uit gegevens uit het Occupational Outlook Handbook van het Bureau of Labor Statistics voor verschillende industrieën. Stedelijke gebieden hebben over het algemeen hogere kosten van levensonderhoud dan die in landelijke gebieden.
Taak Moeilijkheidsgraad
Werknemers ontvangen over het algemeen een hogere compensatie wanneer de taken die ze moeten voltooien complexer of moeilijker zijn. Het uitvoeren van hersenchirurgie is bijvoorbeeld een veel moeilijkere taak dan het typen van een manuscript. Er is vaak een verband tussen taakmoeilijkheden en hoger onderwijs, en met doctoraten verdienen ze meestal de hoogste lonen.
rendement
Efficiëntie in het bedrijfsleven betekent dat het minder tijd of middelen kost om een klus te klaren en dat de arbeidskosten in de meeste gevallen dalen. Een overvloed aan factoren kan bijdragen aan de efficiëntie van het bedrijf en dus aan de arbeidskosten. Als medewerkers bijvoorbeeld voortdurend de machines moeten repareren die ze gebruiken, duurt het langer om taken te voltooien. Werkgevers moeten vervolgens meer betalen om dezelfde baan te voltooien. Opbouw van gebouwen, planningsproblemen, conflicten tussen werknemers en slechte managementplanning zijn extra voorbeelden van inefficiëntiebronnen.
vakbonden
De aanwezigheid van een vakbond betekent vaak dat het loon hoger zal zijn als een werkgever vakbondsmedewerkers gebruikt, omdat de vakbond een minimumloon voor zijn leden vaststelt. Vakbonden kunnen de tarieven hoger houden door het aantal leden te controleren, dat wil zeggen dat ze vraag en aanbod kunnen manipuleren.
Wetgeving
De Fair Labor Standards Act is een federale regelgeving die dicteert hoe werkgevers hun werknemers compenseren. Naast het instellen van een algemeen minimumloon, bepaalt FLSA ook wat uur voor vergoeding vormt. In aanvulling op de FLSA zijn werkgevers gebonden aan wettelijke loonregelingen. Werkgevers kunnen arbeiders niet minder betalen dan het bedrag dat in deze wetten wordt gespecificeerd.
Werkgeversfilosofie
Sommige werkgevers hechten meer waarde aan arbeid dan anderen. Bedrijven waarin het management de werknemers beschouwt als de levensader van het bedrijf bieden vaak hoge lonen, deels als een manier om de arbeidssatisfactie te verhogen en de rol die dit speelt bij het behouden van banen te erkennen, omdat het houden van werknemers in de regel over het algemeen goedkoper is dan rekruteren en nieuwe werknemers consequent opleiden. In andere bedrijven, met name wanneer de aard van de taak geen hoge vaardigheid vereist en het aanbod van werknemers hoog is, worden werknemers als belangrijk beschouwd, maar ook als wegwerpartikelen of onderling uitwisselbaar. Deze bedrijven bieden geen tarieven die zo concurrerend zijn.
