In een kapitalistisch bedrijfsmodel zijn bedrijfsmanagers geïnteresseerd in het maximaliseren van de totale inkomsten die zij in hun bedrijfsactiviteiten ontvangen uit de verkoop van hun producten. Van deze opbrengst verdient het bedrijf, na aftrek van verschillende kosten, winst. Revenue-maximization-problemen in de economie bestuderen hoe tot dit omzetmaximaliseringspunt te komen.
Inkomsten maximaliseren
Een bedrijf dat zijn producten op de markt kan verkopen, verdient inkomsten op basis van het aantal verkochte eenheden vermenigvuldigd met de verkoopprijs van elke eenheid. Inkomstenmaximalisatie voor het bedrijf vindt plaats op het moment dat het bedrijf de maximale totale omzet haalt die het kan genereren voor zijn output; dit is het punt waarop het bedrijf zijn totale inkomsten niet kan vergroten door meer eenheden te verkopen.
Maximalisatiepunt omzet
Elke outputeenheid die het bedrijf verkoopt, draagt bij aan zijn inkomsten - tot een punt. Na een bepaald punt zal het bedrijf geen extra eenheden kunnen verkopen, behalve door een lagere prijs te accepteren, en deze extra verkochte eenheden zullen de totale inkomsten verminderen. Om de maximale omzet te behalen, zal het bedrijf zich richten op de verkoop van extra eenheden tot het punt waarop de laatste verkochte eenheid nul extra inkomsten genereert. Op dit moment wordt de totale omzet van het bedrijf gemaximaliseerd.
Inkomsten maximaliseren versus winstmaximalisatie
Inkomstenmaximalisatie is niet hetzelfde als winstmaximalisatie. Een bedrijf kan zijn inkomsten mogelijk maximaliseren op een manier die niet leidt tot winstmaximalisatie. Managers kunnen bijvoorbeeld hun advertentie-inspanningen intensiveren. Hoewel dit de verkoop kan verhogen en tot extra inkomsten kan leiden, betekent de aftrek van advertentiekosten uit de inkomsten dat de winst wordt verminderd. Sommige bedrijven zouden een kortetermijnbenadering van omzetbenadering kunnen hanteren met het oog op winstmaximalisatie op lange termijn. Een effectieve advertentiestrategie kan bijvoorbeeld leiden tot een concurrentievoordeel voor een bedrijf, zoals een groter bewustzijn bij de consument, en op de lange termijn bijdragen aan de winst.
Revenue-Maximization Orientation
De econoom William Baumol bedacht de theorie dat bedrijfsmanagers, dankzij de scheiding van eigendom en management in grote bedrijven, meer gericht zijn op winstmaximalisatie dan op winstmaximalisatie. Dit komt omdat incentives voor managers worden gekoppeld aan omzet, in plaats van winst. Managers moeten echter een bepaald minimumniveau van winst behalen voor de eigenaars van het bedrijf. Dit vormt een beperking van hun benadering van inkomstenmaximalisatie.
