De middelpuntformule wijzigt de oorspronkelijke prijselasticiteitsberekening om te bepalen hoe verschillende factoren de prijs van een product beïnvloeden. Deze formule beoordeelt meestal de relatie tussen prijs en productvraag, maar het kan ook de invloed van het aanbod illustreren. In het eerste geval worden de werkelijke aankoophoeveelheden gebruikt om het niveau van de vraag te meten.
Prijselasticiteit van de vraag
De prijselasticiteit van de vraagformule beschrijft hoe prijsevoluties de vraag naar een product beïnvloeden. Door de gekochte hoeveelheid te vergelijken op twee prijspunten, ontleent de formule een coëfficiënt die de elasticiteit van de vraag illustreert. De oorspronkelijke formule levert echter verschillende resultaten op, afhankelijk van de prijzen die u invoert als de oorspronkelijke en bijgewerkte prijs. Deze inconsistentie maakt de formule vrijwel onbruikbaar, dus was het noodzakelijk om de formule aan te passen. Het resultaat was de middelpuntformule, die consequent dezelfde resultaten oplevert, ongeacht hoe u elke prijs invoert.
Midpoint-formule
De middelpuntformule berekent de prijselasticiteit van de vraag door de procentuele verandering in de inkoophoeveelheid te delen door de procentuele prijsverandering. De procentuele wijzigingen worden gevonden door de oorspronkelijke en bijgewerkte waarden af te trekken en het resultaat vervolgens te delen door hun gemiddelde. Als er een negatieve waarde wordt weergegeven, negeert u eenvoudigweg het negatieve teken, dus u gebruikt de absolute waarde.
Voorbeeldberekening
Stel dat u oorspronkelijk 40 eenheden van een product hebt verkocht voor $ 20, maar u kunt slechts 30 eenheden verkopen nadat de prijs is verhoogd naar $ 25. Trek eerst 30 af van 40 om te ontdekken dat u 10 kleinere eenheden tegen de hogere prijs verkoopt. Voeg vervolgens de twee hoeveelheden toe en deel deze door 2 om het gemiddelde te berekenen. Deel het verschil met het gemiddelde om de 0,29 procent verandering in hoeveelheid in decimale notatie te berekenen. Je zou met 100 kunnen vermenigvuldigen om dat cijfer om te zetten in een werkelijk percentage, maar de percentages worden uiteindelijk geannuleerd, dus je hebt deze extra stap niet nodig. Herhaal dezelfde berekening voor de prijsverandering om 0.22 te krijgen. Splits tenslotte 0,29 bij 0,022 om de elasticiteitscoëfficiënt van 1,32 te berekenen met behulp van de middelpuntformule.
Interpretatie van de resultaten
Als de elasticiteitscoëfficiënt gelijk is aan 1, dan is de procentuele verandering van prijs en vraag gelijk, wat betekent dat het verhogen of verlagen van de prijs geen effect heeft op de inkomsten. Een elasticiteitscoëfficiënt groter dan 1 betekent dat de vraag elastisch is, dus veranderingen in prijs creëren een grotere verandering in de vraag. In dit geval heeft het verhogen van de productprijs een negatief effect op de inkomsten, wat de situatie is die is ontdekt in de voorbeeldberekening. Omgekeerd betekent een elasticiteitscoëfficiënt van minder dan 1 dat de vraag niet elastisch is, dus veranderingen in de prijs veroorzaken een kleinere verandering in de vraag. In dergelijke gevallen moet u de productprijs verhogen om de inkomsten te maximaliseren.
Invloeden op elasticiteit
Verschillende factoren zorgen ervoor dat de vraag naar een product elastisch is. Als er substituten bestaan, zoals generieke merken versus merknamen, hebben klanten meer keuzemogelijkheden en zijn ze minder bereid om een premie te betalen. De vraag wordt ook elastischer wanneer prijzen een groter percentage van het inkomen van de klant consumeren of het product een luxeartikel is in plaats van een noodzaak. Tijd beïnvloedt ook de vraag, zodat beperkte tijdbeschikbaarheid de neiging heeft om de elasticiteit te verminderen.
