Organisatieconflicten is een term die verwijst naar conflicten binnen een bedrijf of organisatie. Het kan een negatief aspect zijn van het bedrijfsleven, maar is soms ook functioneel. Disfunctioneel conflict leidt tot een afname van de productiviteit, terwijl functioneel conflict de productiviteit en prestaties bevordert. Als conflicten op de juiste manier worden beheerd, kan dit een positieve factor zijn. Er zijn twee hoofdbronnen die worden gebruikt voor het omgaan met organisatieconflicten: de Thomas Kilmann-theorie en de theorie van Borisoff en Victor.
Thomas Kilmann-modi
Thomas Kilmann ontwikkelde een vijf-modus systeem voor het omgaan met organisatorische conflicten. Het bestaat uit het vermijden van conflicten; concurrerende conflicten; omgaan met conflicten; het compromitteren van conflicten; en samenwerkende conflicten. De theorie van Kilmann verklaart de meest gebruikelijke methoden die mensen gebruiken bij het omgaan met conflicten. Als een conflict goed wordt afgehandeld, kan het een organisatie ten goede komen. Medewerkers moeten bereid zijn om samen te werken en moeten verschillende soorten persoonlijkheden accepteren om organisatorisch conflict gunstig te laten zijn.
Kilmann-modi uitgelegd
Het vermijden van conflicten is het eerste niveau van organisatorische conflicten zoals gedefinieerd door Kilmann. In deze modus staat dat een persoon conflicten helemaal vermijdt en nooit problemen binnen de organisatie oplost. Concurrerend conflict is een modus die ook bekend staat als de win-lose benadering. Mensen op dit niveau gebruiken andere mensen om hun eigen doelen te bereiken. Ze zijn zeer assertief en zijn niet erg coöperatief. Mensen met een accommoderende conflictstijl richten zich op andere mensen. Voor de persoon op dit niveau zijn de doelen van anderen belangrijker dan zijn eigen doelen. De compromisachtige conflictstijl is assertief en meer coöperatief. Mensen die op zoek zijn naar de juiste oplossing, zijn vaak op dit niveau. Ze hebben een goed evenwicht tussen hun eigen behoeften en de behoeften van anderen. De samenwerkende conflictmodus wordt vaak de win-winsituatie genoemd. Deze stijl werkt samen met anderen om de beste en meest creatieve oplossing voor problemen te vinden.
Borisoff en Victor Levels
Deborah Borisoff en David Victor werkten samen om vijf stappen van conflictbeheersing te ontwikkelen, die ze de 'vijf A's' noemden. Dit zijn beoordelingen; erkenning; houding; actie; en analyse. Deze vijf stappen zijn ontworpen om conflicten binnen een organisatie te beheren.
Borisoff en Victor's Method verklaard
Beoordeling is de eerste stap in de "vijf A's" -methode. Deze stap houdt in dat partijen informatie verzamelen over een probleem dat zij ondervinden. Ze bepalen welke conflictbehandelingsmodus zal worden gebruikt voor het probleem bij de hand. De volgende stap is bevestiging. Tijdens deze stap luisteren alle betrokken partijen naar elkaar en proberen ze de situatie van alle kanten te begrijpen. Dit betekent niet dat alle partijen het erover eens moeten zijn; ze moeten echter bereid zijn om elkaar te begrijpen. Houding komt hierna. In deze stap realiseren de betrokken partijen dat er natuurlijke verschillen zijn tussen mensen op basis van cultuur, intelligentieniveaus, geslacht en andere factoren. De vierde stap is actie. Hier beginnen de partijen een manier te vinden om het probleem op te lossen door de opties te bespreken. De laatste stap is analyse, waarbij de partijen het eens zijn over de oplossing die zij kiezen. Alle informatie is samengevat en een oplossing is besloten.
