Organisaties profiteren van het vaststellen van formele regels om operaties eerlijk en effectief te beheren. Twee soorten bestuursinstrumenten, statuten en vaste regels geven gedetailleerd beleid en specifieke procedures weer die beleidsmakers moeten volgen bij het zakendoen. Ondanks dat ze hetzelfde functionele doel hebben, vullen deze twee instrumenten elkaar aan en zijn ze niet uitwisselbaar.
Definities
Statuten zijn de schriftelijke regels die zijn overeengekomen door de mensen die de leiding hebben over een organisatie om te formaliseren hoe beslissingen kunnen worden genomen en zaken kunnen worden gedaan. De goedkeuring van de statuten duidt op een verbintenis om een bepaalde parlementaire procedure te volgen en, zoals uitgelegd door Encyclopædia Britannica, de "algemeen aanvaarde regels, precedenten en praktijken die gewoonlijk worden toegepast in het bestuur van beraadslagende vergaderingen."
Na het aannemen van een set statuten, kan een organisatie beslissen om de statuten verder aan te vullen en te verduidelijken. Staande regels zijn regels of resoluties die van blijvende (of blijvende) aard zijn. Deze regels hebben alleen betrekking op administratieve zaken en functioneren onder de paraplu van de statuten van de organisatie.
Belangrijkste kenmerken
Statuten zijn een onderhandelde overeenkomst. Er is geen enkel formaat dat moet worden gevolgd; echter, statuten behandelen vaak het toegestane aantal bestuursleden en voorwaarden, stemrechten en privileges, goedgekeurde bedrijfsactiviteiten, benoeming van functionarissen en instelling van commissies, quorumpercentages, jaarlijkse vergaderfrequentie, procedure voor het wijzigen van de statuten en voor het ontbinden van de organisatie, en andere kwesties die deel uitmaken van het management van de organisatie als geheel.
De vaste regels zijn administratief en bevatten specifieke bepalingen voor gedrag, zoals het tijdstip, de datum en de frequentie van commissievergaderingen of het gebruik van kleine bedragen.
Vergelijking
De belangrijkste verschillen tussen statuten en statuten hebben betrekking op bereik en effect. De handleiding van de parlementaire procedure "Robert's Rules of Order" legt uit dat de statuten "alle regels moeten omvatten die zo belangrijk zijn dat ze op geen enkele manier kunnen worden gewijzigd zonder voorafgaande kennisgeving", terwijl de "permanente regels" alleen de regels mogen bevatten die kunnen worden aangenomen. zonder voorafgaande kennisgeving door een meerderheid van stemmen op een zakelijke bijeenkomst. "In de kern zijn de statuten bedoeld om overkoepelend en procedureel te zijn, terwijl de standaardregels specifiek en administratief zijn.
In praktijk
Statuten zijn meestal opgesteld bij de aanvang van een organisatie, terwijl vaste regels meestal worden vastgesteld door comités of andere subsets van het management. De statuten regelen de organisatie als geheel en kunnen alleen worden gewijzigd door kennisgeving en het verkrijgen van een meerderheidsstem. Sta-regels kunnen op elke vergadering zonder kennisgeving worden aangenomen en kunnen een gewone meerderheid van stemmen van de aanwezigen doorgeven.
Statuten en statuten houden onderling verband; hun relatie is echter strikt hiërarchisch. Bepalingen in de statuten vervangen altijd elke bestaande regel die kan worden aangenomen.
Belang
Hoewel een organisatie alleen met een set statuten kan werken, kan het vaststellen van vaste regels voor administratieve functies een organisatie effectiever maken. Het kennen van de relatie tussen statuten en vaste regels en hoe functionaliteit overlapt, zorgt ervoor dat bedrijfsactiviteiten binnen toegestane grenzen blijven.
