Het verschil tussen vaste en variabele wisselkoersen

Inhoudsopgave:

Anonim

Het primaire verschil tussen een vaste en zwevende wisselkoers is de onderliggende factor die van invloed is op de waarde van een valuta. Een vaste wisselkoers is een wisselkoers waarbij een valuta wordt aangehouden voor de waarde van een grondstof of een andere valuta. Een zwevende wisselkoers is er een waar de waarde van een valuta kan zweven op basis van vraag en aanbod van de producten en diensten die worden verhandeld.

Historische basis van wisselkoersen

Vóór 1971 werden de meeste valuta's vastgesteld. De Amerikaanse dollar werd aan de goudstandaard gehouden. De bedoeling was om de waarde van de dollar vast te leggen op iets dat werkelijke waarde had, zoals goud. Vaste valutakoersen zorgden voor een monetair anker en verminderden het risico van internationale transacties. Dit verhinderde dat de waarde van een van de valuta fluctueerde tussen het moment waarop de transactie werd overeengekomen en het moment waarop de transactie werd voltooid. Tegenwoordig zijn de meeste valuta gebaseerd op de zwevende wisselkoers.

Fixed Exchange Rate: Strengths and Weaknesses

Een vaste wisselkoers kan in sommige landen nuttig zijn. Het vermindert de inflatie en vermindert het risico bij internationale transacties. Bovendien zijn ontwikkelingslanden met een kwetsbare valutawaardering niet onderhevig aan volatiele wisselkoersen die een delicate economie kunnen ruïneren. De economische activiteit is echter afhankelijk van de wisselkoers. Dit betekent dat economische activiteit wordt vastgehouden aan de waarde van zijn valuta, en daarom is er minder stimulans voor innovatie in een vaste wisselkoersmaatschappij om waarde toe te voegen door producten en diensten aan te bieden om de economie te laten groeien.

Drijvende wisselkoers: sterke en zwakke punten

Het is een algemene consensus onder economen in ontwikkelde landen dat belangrijke valuta's, waaronder de dollar, euro en yen, gebaseerd moeten zijn op een zwevende wisselkoers. Volgens het Amerikaanse ministerie van Financiën zijn deze drie valuta goed voor 42 procent van de wereldwijde economische activiteiten. Omdat ze bijna de helft van alle wereldwijde activiteiten vertegenwoordigen, zijn ze niet onderhevig aan de volatiliteit van valuta's uit kleinere economieën. Daarom zijn grotere economieën bestand tegen de variabiliteit van het risico van internationale transacties. Deze economieën groeien in een tempo dat wordt bepaald door vraag en aanbod van goederen en diensten. Daarom sijpelt deze groei naar beneden en resulteert in economische groei voor kleinere landen.

Wanneer moet u de variabele wisselkoers aannemen?

Het aannemen van een flexibele wisselkoers vereist een robuuste economie met checks and balances die fiscale corruptie voorkomen. Een gezond fiscaal en monetair beleid zou aanwezig moeten zijn, geregeerd door een centrale bank die de inflatie en werkloosheid monitort. Er kunnen stappen worden ondernomen om deze productiefactoren te reguleren, zodat wanneer er een neerwaartse druk op de valuta is, externe krachten - zoals rentetarieven, kopen en verkopen van overheidseffecten en bankvoorschriften - enkele van de effecten van een gedevalueerde valuta op korte termijn.