Titel III van de Wet bescherming consumentenkrediet is de federale wet die werknemers beschermt tegen ontslag als de werkgever een enkele loonbeslag tegen hem ontvangt. Titel III beperkt ook het bedrag dat werkgevers kunnen inhouden voor werknemers om elke betaalperiode te betalen om aan een loonbeslag te voldoen. Om naleving te garanderen, moet de werkgever de beslaglegging op de juiste manier achterhouden.
eis
Een schuldeiser moet naar de rechter stappen en een beslissing nemen om het loon van een schuldenaar te versieren. Het belastingkantoor van de staat, de IRS en de Federale Studiehulp kunnen garneren zonder een gerechtelijk bevel, maar voorafgaand aan de garnering moeten ze de schuldenaar een rekening sturen waarin hij om betaling en een voornemen tot garnering vraagt. De IRS en de staat kunnen de term "heffing" gebruiken als ze naar een derdenbeslag verwijzen. De uitgevende instelling stuurt zowel de werkgever als de werknemer een kopie van de verklaring van beslaglegging.
Werkwijze
De werkgever moet de verklaring van beslaglegging onmiddellijk na ontvangst onderzoeken om te bepalen wanneer de inhouding moet beginnen. In de meeste gevallen vereist de uitgevende instantie dat ze wordt ingehouden om te beginnen met de volgende, volgens de regel geplande betaaldatum van de werknemer. Sommige gerechtelijke vonnissen vereisen dat de werkgever een "antwoord" -formulier invult, met vermelding van het bedrag van de betaling dat wordt gegarneerd en wordt ingediend per betaalperiode. Instructies voor het aftrekken en indienen van betalingen zijn over het algemeen opgenomen in de verklaring van beslaglegging.
Maximaal aantal
Titel III beperkt het bedrag van de beloning dat kan worden gegarneerd binnen een enkele betaalperiode tot 25 procent van het besteedbaar inkomen. Het beschikbare inkomen van de werknemer is haar loon na loonheffingen, zoals federale inkomstenbelasting, socialezekerheidsbelasting, Medicare-belasting en nationale inkomstenbelasting (indien van toepassing), en vrijwillige aftrekkingen vóór belasting zijn ingehouden. De werkgever kan meer dan één beslaglegging per keer achterhouden, op voorwaarde dat het totaal niet meer dan 25 procent van het beschikbare loon bedraagt. Voor federale studieleningen kan de werkgever maximaal 15 procent van het beschikbare loon verspelen. Wanneer de IRS de werkgever een loonheffing stuurt, bevat deze publicatie 1494, die de werkgever gebruikt om het bedrag van de vergoeding vrij te stellen van de heffing.
Ondersteuningsorderlimieten
De werkgever kan tot 50 procent van het beschikbare inkomen achterhouden voor inhouding van alimentatie of kinderbijslag, als de werknemer een echtgenoot of een kind steunt dat niet is opgenomen in de ondersteuningsopdracht. Als de werknemer deze verplichting niet heeft, kan de werkgever tot 60 procent achterhouden. Het kan ook een extra vijf procent achterhouden voor ondersteuningsbestellingen die langer dan 12 weken achterstallig zijn.
overwegingen
Straffen voor het schenden van Titel III omvatten strafrechtelijke vervolging en een geldboete van maximaal $ 1.000. De werkgever moet een loonbeslag niet voortijdig stopzetten tenzij de instantie van afgifte het zegt. Als de werknemer het niet eens is met de derdenbeslagiging of betalingsmogelijkheden wil nastreven, moet ze binnen de termijn die vermeld staat op de verklaring van derdenbeslag, in beroep gaan bij de instantie van afgifte.
