De primaire verantwoordelijkheid van een aankopende agent is om voldoende aanbod en kwaliteit van de vereiste materialen tegen de best mogelijke prijs te garanderen. De nadruk ligt op kwaliteit, beschikbaarheid van materialen, inventarisinvesteringen en prijsstelling. Bij het stellen van doelen moet de inkoopagent gefocust blijven op activiteiten en statistieken die de prestaties op deze vier gebieden verbeteren.
Kwaliteit
Wat we ook kopen, we verwachten kwaliteit. Materialen moeten voldoen aan specificaties om bruikbaar te zijn. Vaak zijn de kosten van slechte kwaliteit hoger dan de werkelijke kosten van het materiaal. Slechte kwaliteit kan leiden tot verloren arbeidskosten, garantieclaims, mogelijk zelfs letsel. De inkoopagent moet een statistiek van leverancierskwaliteit hebben om ervoor te zorgen dat de gekozen leveranciers aan de normen voldoen. De waarde moet het aantal defecte producten bevatten dat van de leverancier is ontvangen als een percentage van het totale aantal ontvangen producten. Bij elke leverancier moet een doel worden gesteld. De cijfers zouden elk jaar moeten verbeteren.
Materiaal Beschikbaarheid
Twee aspecten van materiaalbeschikbaarheid verdienen het om te worden gemeten. De eerste richt zich op het aantal materiële tekorten. Het is noodzakelijk dit te meten om te begrijpen of de inkoopagent op het juiste moment de juiste hoeveelheid materiaal bestelt. Zo niet, dan zal de inkoopmanager moeten ingrijpen. als een supermarkt geen product meer heeft en het gebeurt eens in de vijf jaar twee uur, zou het niet het onderzoek aantrekken als het drie dagen zou duren en elke twee weken zou plaatsvinden.
Het tweede aspect is de betrouwbaarheid van leveranciersleveringen. Dit wordt gemeten door leverancierszendingen te vergelijken met inkooporders. Als de leverancier de juiste hoeveelheid op tijd levert, wordt de bestelling als "perfect" beschouwd. Als de hoeveelheid of leverdatum niet overeenkomt met de bestelling, geldt dit als een "misser". Net als bij kwaliteit, moeten doelen voldoen aan de bedrijfsdoelstellingen en continu verbeteren.
Voorraadinvestering
Hoewel een inkoopagent verantwoordelijk is om ervoor te zorgen dat er voldoende voorraden bij de hand zijn, is het belangrijk dat ze ook verantwoordelijk worden gehouden voor het laag houden van de voorraad. Weinig bedrijven hebben onbeperkte middelen om in inventaris te investeren. De inkoper moet er dus voor zorgen dat de totale voorraadwaarde binnen de limieten blijft. De meest gebruikte meting voor voorraadeffectiviteit is voorraadomslag. Inventarisatie meet hoe vaak in een bepaald jaar de inventaris volledig is omgedraaid. Er is bijvoorbeeld een product dat een bedrijf 12.000 eenheden per jaar gebruikt. Voor ditzelfde product zijn er op elk moment 1.000 eenheden in voorraad geweest. De berekende inventariswisselingen voor dit item zouden 12 zijn (12.000 gedeeld door 1.000). Een turnrate van 12 geeft aan dat de inventaris eenmaal per maand of 12 keer per jaar omdraait. Hoe hoger de omloopsnelheid, des te effectiever de voorraad wordt gebruikt.
pricing
Bij de inkoop wordt het verschil tussen de standaardkosten die aan een artikel zijn gekoppeld en de feitelijk betaalde prijs 'inkoopprijsvariantie' of 'PPV' genoemd. PPV is een veelgebruikte methode voor inkopers om te begrijpen hoe goed of slecht die agent presteert ten opzichte van kostenstandaarden. Om gunstige PPV te stimuleren, betrekt een inkoopagent leveranciers om kosten uit de supply chain te verwijderen. Een voorbeeld kan zijn in het geval waarbij een inkoopagent de prijs verlaagt door inkoop in een grotere partijomvang, of indien de inkoopagent in staat was om een alternatieve bron te vinden die tegen een gunstigere prijs zou kunnen leveren.
