Traditionele benaderingen van strategisch management

Inhoudsopgave:

Anonim

Er zijn drie traditionele benaderingen voor strategisch management, de ontwerpbenadering, planning, aanpak en de positioneringsbenadering. Deze traditionele benaderingen zijn eenvoudig en gemakkelijk te begrijpen, maar ze zijn niet geschikt voor elk bedrijf. Managers moeten deze benaderingen van de strategie begrijpen, zodat ze kunnen begrijpen of ze geschikt zijn voor hun respectievelijke activiteiten.

Ontwerpbenadering

De ontwerpbenadering van strategisch management is een top-down benadering waarbij de strategie wordt ontworpen door het topmanagementteam. Deze aanpak staat bekend om zijn afhankelijkheid van externe factoren, zoals de kansen en bedreigingen die er op de markt zijn.

Planning aanpak

In de planningsbenadering van strategisch management wordt de strategie niet gecreëerd door het topmanagementteam maar door gespecialiseerde planners binnen de organisatie. Deze planners formaliseren het strategische proces voor anderen om te volgen. Het oplossen van problemen en het nemen van beslissingen wordt een eenvoudig stapsgewijs proces door deze aanpak.

Positionering aanpak

De positioneringbenadering houdt verband met de plaats van het bedrijf in de totale markt. Het meest gebruikte instrument in deze aanpak is het vijfkrachtenmodel, dat rekening houdt met de onderhandelingsmacht van leveranciers, onderhandelingsmacht van kopers, dreiging van nieuwkomers, dreiging van substituten en rivaliteit tussen concurrenten op de markt.

voordelen

De voordelen van deze traditionele benaderingen zijn dat ze eenvoudig zijn en dat ze prescriptief zijn - wat betekent dat ze concrete aanbevelingen voor bedrijven bieden. Het kan worden gebruikt om complexe situaties te vereenvoudigen, zodat ze gemakkelijk kunnen worden begrepen en afgehandeld.

nadelen

Omdat deze traditionele benaderingen eenvoudig en prescriptief zijn, geven ze mogelijk niet een juist beeld van de echte problemen waarmee bedrijven worden geconfronteerd. Nieuwere theorieën hebben de noodzaak benadrukt om beschrijvend te zijn, zodat de feitelijke situaties waarmee bedrijven te maken hebben, begrepen kunnen worden.