Economische groei is mogelijk een goede zaak. Meer banen voor mensen die er een willen. Beter betalen voor elke taak. Meer kans voor startende bedrijven om een markt te vinden. Er zijn echter positieve en negatieve effecten van economische groei en een van de minpunten is de schade die groei aan het milieu toebrengt. De impact van economische groei op het milieu is vaak negatief. Sommige economen en wetenschappers beweren dat dit niet noodzakelijk waar is: het is misschien mogelijk om beide te hebben.
Economische groei en milieuschade
Milieuactivisten en ecologen zien veel milieuproblemen veroorzaakt door de economische ontwikkeling van de afgelopen eeuw of twee.
Overweeg ruwe olie. Olie is de bron van benzine, stookolie en kunststoffen. De olie-industrie en aanverwante gebieden hebben miljarden dollars gegenereerd voor investeerders en eigenaren, duizenden banen gecreëerd en de groei van andere industrieën mogelijk gemaakt, zoals auto's en kunststoffen. De economie van de Verenigde Staten kon niet zo snel zijn gegroeid zonder de kracht van olie. In ons persoonlijke leven hebben we er baat bij om in het hele land te kunnen rijden of vliegen en omdat plastic consumptiegoederen zo goedkoop zijn. Het nadeel is de milieuschade:
- Boren naar olie kan ecosystemen beschadigen.
- Boren vereist vaak het doden van planten op de site voordat het boren begint.
- Olielozingen vervuilen land en water en doden vaak duizenden levende wezens.
- Auto-uitlaten vervuilen de lucht.
Economische groei heeft het ook mogelijk gemaakt voor de industrie om zijn technologie te verbeteren en te verbeteren. Dat kan enkele van de schadelijke gevolgen verzachten. Remote-sensing-technologieën en seismische scanning verminderen het aantal oriënterende putten die moeten worden geboord, bijvoorbeeld.
Overweeg plastic. Ooit beschouwd als een wonder van het industriële tijdperk, is plastic onderdeel geworden van hoe we ons dagelijks leven leiden. Onze tandenborstels zijn van plastic. Veel van het speelgoed van onze kinderen is van plastic. De tassen die we gebruiken voor alles, van vuilnis tot winkelen tot het verzegelen van voedsel om het vers te houden, zijn plastic. Door economische groei kunnen mensen meer plastic veroorloven en kan de industrie uitbreiden en meer plastic maken om aan de behoeften te voldoen.
Er is een prijs voor de vele voordelen. Slechts een klein deel van het plastic zal degraderen en kapot gaan. Het meeste plastic, als het in een stortplaats wordt gegooid of in de oceaan wordt gelaten vallen, zal voor altijd verdragen. Meer kunststof in gebruik betekent dat er meer plastic zich ophoopt in de omgeving. Tegen 2050 wordt geschat dat de massa van plastic in de oceanen van de wereld groter zal zijn dan de massa van de vissen. Vissen of andere dieren die plastic eten, sterven pijnlijk, omdat het niet als echt voedsel kan worden verteerd.
De opwarming van de aarde is een van de belangrijkste milieuproblemen waarmee de wereld wordt geconfronteerd in 2018.Fossiele brandstoffen zoals olie en kolen maken een grotere economische groei mogelijk, maar voegen gassen toe aan de atmosfeer die het broeikaseffect vergroten. Sommige landen maken zich zorgen dat het nemen van maatregelen om de opwarming van de aarde tegen te gaan, hun industrieën zoveel zou beperken dat het de economische groei zou schaden. Andere landen vrezen dat het verminderen van het gebruik van fossiele brandstoffen de waarde van hun hulpbronnen zal verminderen.
Winnaars en Wasters
Groei versus het milieu is geen nieuw probleem. Het middeleeuwse gedicht "Winnaar en verkwister" bespreekt vele onderwerpen die de 21e eeuw kende, zoals of het beter is om je geld te sparen dan het uit te geven aan je buurman. De rijke, verkwistende verkwister hakt het bos op zijn land af om het hout te verkopen en om zelfs maar de geringste kilte weg te houden met een groot, brullend vuur. Hoe gieriger de winnaar, waarschuwt Waster dat de hoeveelheid bomen die hij aan het hakken is, niet ecologisch duurzaam is. De kinderen van Waster zullen 15 mijl verder moeten reizen om hout te zoeken voor hun open haarden.
Hetzelfde debat gaat vandaag verder over de vraag of de milieuproblemen veroorzaakt door economische ontwikkeling een voldoende reden zijn om de economische groei te verminderen. Tegenover elkaar discussiëren de feiten en de kwestie: hoeveel schade doet de groei? Hoeveel zal de milieuwetgeving de economie schaden? Beide partijen bieden statistieken en onderzoek om hun conclusies te ondersteunen, waardoor het voor de gemiddelde persoon moeilijk wordt om erachter te komen welke de werkelijke feiten aan zijn kant heeft.
Is environmentalism een luxe?
Een tegenargument voor industriële ontwikkeling en milieukwesties die tegengesteld zijn aan elkaar is dat groei goed is voor het milieu. Alleen wanneer een land een bepaald niveau van groei en economische kracht bereikt, kan het nadenken over het verminderen van de milieuschade. Derdewereldlanden die het eerste of op zijn minst Tweede graad van comfort, onderwijs en welvaart willen bereiken, kunnen dit niet doen zonder veel economische groei.
Economen hebben dit als een wiskundige formule uitgewerkt; de Environmental Kuznets Curve. De oorspronkelijke versie van de curve, die de vorm heeft van een omgekeerde U, voorspelt dat naarmate de economische groei oploopt, de effecten niet gelijkmatig worden verdeeld. De rijken worden rijker, de armen worden armer en de kloof tussen hen wordt groter. Uiteindelijk, op het hoogtepunt van de curve, veranderen dingen en neemt de economische ongelijkheid af.
De omgevingsversie van de curve maakt een vergelijkbaar argument. Economische groei in een bepaald land maakt het milieu erger totdat het de top van de Kuznets-curve bereikt, waarop mensen een fatsoenlijke boterham verdienen. Nu kunnen ze het zich veroorloven om na te denken over het verminderen van de groei, en die natie heeft een meer geavanceerde technologie beschikbaar om de impact van economische groei op het milieu te verminderen. In de Verenigde Staten maakt een groter inkomen het bijvoorbeeld mogelijk om elektrische auto's te kopen die minder olie verbruiken en minder vervuilen.
Zorg voor het milieu kunnen veroorloven, kan echter niet garanderen dat dit zal gebeuren. Zelfs in een land met een groeiende economie en goede inkomens, zal de overheid mogelijk moeten ingrijpen en verontreinigende stoffen moeten reguleren om milieuschade te voorkomen.
Wat is de ontkoppeling van groei?
Een ander debat is of het mogelijk is om een gezond milieu te handhaven zonder de economische groei te beïnvloeden. Economen beschrijven dit als "ontkoppeling" van groei van het gebruik van natuurlijke hulpbronnen: vind milieuvriendelijke manieren om te groeien zonder meer grondstoffen te gebruiken of vervuiling te vergroten. Dan kan de economie groeien met een duidelijk milieubewustzijn.
Het is een fantastische oplossing, maar is het mogelijk? Het debat is helemaal over de kaart. Pro-groei economen stellen dat ontkoppeling haalbaar is. Andere economen beweren dat industriële ontwikkeling en milieuproblemen nooit goed met elkaar zullen kunnen spelen. Een betere manier om het milieu te beschermen is om het doel van de samenleving meer geluk of gezondheid te laten zijn in plaats van aan te dringen op economische groei.
De toekomst voorspellen
Een school van milieuwetenschappers voorspelt dat de impact van economische groei op het milieu nog lang voor het einde van de huidige eeuw rampzalig zal zijn. Overheid en industrie willen geen grenzen stellen aan economische groei, en er is geen overeenstemming over hoe we milieuschade tot een minimum kunnen beperken. Dientengevolge, zal er niets gedaan worden, en zal de wereld de buizen gaan verlaten.
Een tegenargument is dat het voorspellen van de toekomst nog nooit zo eenvoudig is geweest. Winnaar en verkwister kon zich de effecten van globalisering of de industriële revolutie op zijn wereld niet voorstellen. Zelfs een eeuw geleden zag de vorm van de toekomst van de wereld er heel anders uit dan de manier waarop de gebeurtenissen daadwerkelijk uitliepen. Kernenergie, zonne-energie, computers en televisie zouden sciencefiction zijn geweest. Zelfs iets dat schijnbaar alledaags lijkt te zijn, omdat het autosnelwegensysteem al tientallen jaren niet zou bestaan. Problemen die ons nu onoplosbaar lijken, kunnen na de volgende grote technische doorbraak gemakkelijk te verhelpen zijn. Onderzoekers bestuderen bijvoorbeeld manieren om plastic af te breken of gebruiken plastic om methaan, een bijdrage aan het broeikaseffect, uit de atmosfeer te halen.
Sceptici suggereren dat het aannemen van de toekomst een wondermiddel zal vinden dat gevaarlijk optimistisch is. En dat zelfs als een baanbrekende technologie verschijnt, het nog steeds regulering door de overheid of interventie kan kosten om er breed gebruik van te maken.
