Het vinden en behouden van een stabiele baan is essentieel voor de financiële toekomst van een werknemer. Baanonzekerheid maakt het moeilijk om geld te lenen en plannen te maken voor de toekomst. Het beleid voor het bewaren van werknemers is erop gericht zowel werknemers als bedrijven te helpen door limieten in te stellen voor het aantal werknemers dat een bedrijf gedurende een bepaalde periode of tijdens een grote transitie moet behouden.
Definitie
Lokale overheden, zoals steden en provincies, stellen beleid voor werknemersretentie op en voeren dit uit. Dit lokale bevoegdheidsniveau geeft elke community een eigen manier om bewaarnormen voor verschillende soorten bedrijven vast te stellen. Bewaarbeleid voor werknemers geeft aan welk percentage van de werknemers van een bedrijf zijn of haar baan moet behouden tijdens een overgang zoals een eigendomsoverdracht. Ze geven soms ook aan hoe lang een nieuwe eigenaar de huidige werknemers op de loonlijst moet houden.
Doel
Het primaire doel van een beleid voor het behouden van werknemers is om meer stabiliteit te bieden aan werknemers en hun gezinnen. Werknemers die werkzaam zijn in gebieden met een hoge mate van verandering in eigendomsrechten of contractarbeid, zoals supermarkten en lokale overheden, weten dat, onder de bescherming van een personeelsbeleid voor retentie, zij niet plotseling hun baan zullen verliezen omdat de overheid van contractant verandert of wanneer een nieuwe eigenaar het bedrijf koopt. Als dergelijke veranderingen zich voordoen, hebben werknemers extra tijd om een nieuwe baan te vinden voordat werkgevers ze legaal kunnen vervangen.
Types
Bewaarbeleid voor werknemers kan een op zichzelf staand beleid zijn dat alleen werknemers beschermt of bepalingen van een meer omvattend beleid. Individueel beleid is van toepassing op werknemers in specifieke banen en binnen het rechtsgebied van de lokale overheid. Een groter arbeidsbeleid, zoals leefbaar loonrecht en arbeidsnormenbeleid, kan een personeelsbeleid inzake retentie van werknemers omvatten, evenals andere bepalingen die betrekking hebben op speciale werknemersrechten zoals ontslagaankondigingen en minimumloonwetten voor specifieke banen.
Bijwerkingen
Naast het beschermen van werknemers van wie de baan anders misschien in gevaar zou zijn, heeft een retentieprogramma voor werknemers extra effecten op het bedrijfsleven en de lokale economie. Werknemers zijn misschien eerder bereid om van oudsher onstabiele banen te nemen, wetende dat hun posities op korte termijn veilig zijn. Tegelijkertijd zullen werkgevers geld besparen dat het zou kosten om vervangende werknemers te ontslaan, te werven en op te leiden. Ondernemers kunnen echter terughoudend zijn om zaken te doen in een gemeenschap met een beleid voor het behouden van werknemers vanwege de beperkingen die het oplegt.
overwegingen
Hoge percentages personeelsverloop kosten bedrijven veel geld. De kosten van het vervangen van een werknemer omvatten ontslagvergoedingen zoals ontslagvergoedingen, het afnemen van een exit-interview, geld besteed aan reclame voor de open positie en de kosten van screening en interviewen van aanvragers, om nog maar te zwijgen over het verlies van productiviteit wanneer een nieuwe werknemer een vervangt met meer ervaring. Zelfs in gemeenschappen zonder personeelsbeleid kunnen bedrijven intern beleid invoeren dat van binnenuit probeert te bevorderen of bestaande werknemers opnieuw bij te scholen, in plaats van de personeelsverkoopkosten in de onderste regel te laten snijden.
