Richtlijnen in de restaurantsector met betrekking tot pauzes en pauzes van werknemers worden niet behandeld door de federale wetgeving - en weinig staten behandelen dit probleem. Hoewel sommige staten wetten en voorschriften hebben met betrekking tot personeelsonderbrekingen, hebben slechts twee staten - Colorado en Oregon - sectorspecifieke richtlijnen over waar werknemers van het restaurant recht op hebben tijdens hun werkdag. De overige staten laten het aan de werkgever over om de frequentie en de duur van personeelsonderbrekingen te bepalen.
Federale wet
De federale Fair Labor Standards Act regelt de arbeidsvoorwaarden, zoals minimumloon, overuren, werknemersklassen en rusttijden voor werknemers. De wet geeft aan dat werkgevers gewoonlijk korte pauzes voorzien voor werknemers, meestal vijf tot twintig minuten. De federale wet vermeldt echter niet specifiek waar restaurantmedewerkers recht op hebben. Volgens de FLSA moeten werkgevers ook werknemers betalen voor deze korte pauzes. De FLSA is in 2010 gewijzigd met een wet die werkgevers verplicht om extra, onbetaalde pauzes te voorzien voor moeders die borstvoeding geven om melk te pompen. Deze wet omvat restaurantmedewerkers.
Staatswetten
Op het moment van publicatie hebben slechts 20 staten en twee Amerikaanse territoria wetten met betrekking tot pauzes voor werknemers uit de privésector. Colorado is de enige staat die vereist dat werknemers in voedsel en drank die minstens vijf uur werken een maaltijdpauze van 30 minuten krijgen. Medewerkers die minder dan vijf uur werken, hebben geen recht op een maaltijdpauze van 30 minuten. De redenering lijkt te zijn dat als een werknemer minstens vijf uur werkt, er een kans is dat hij acht uur per dag werkt, en gedurende een volledige dag is het gebruikelijk om werknemers een maaltijdpauze aan te bieden. Zelfs als de staatswet geen rustperiode of maaltijdonderbreking vereist, is het een gebruikelijke gewoonte voor werkgevers om een maaltijdpauze van minstens 30 minuten te voorzien voor werknemers.
uitsluitingen
Oregon is een van de staten die sommige restaurantmedewerkers toestaat af te zien van hun recht op een onbetaalde maaltijdpauze. Een van de voorwaarden waaronder een werknemer haar recht kan verzaken, is echter dat ze mag eten terwijl ze werkt tijdens een dienst die minstens zes uur lang is. De staatswet beperkt dit recht tot restaurantmedewerkers die tips ontvangen en die eten en drinken serveren - en niet van andere restaurantmedewerkers die zich niet bezighouden met directe klantenservice.
Inhoudingen voor maaltijden
Gerelateerd aan de wet- en regelgeving voor pauzes van restaurantmedewerkers is het onderwerp van betaling voor maaltijden. Veel restaurantmedewerkers eten voedsel dat het restaurant bereidt omdat het handig is en omdat het proeven van de gerechten van het restaurant hen in staat stelt klanten een betere beschrijving te geven van het aanbod van het restaurant. Het beleid om te bepalen of werkgevers de kosten van maaltijden kunnen aftrekken van de loonstrook van werknemers, is in de regel aan de werkgever. Werkgevers kunnen de kosten van maaltijden niet van de loonstrook van werknemers aftrekken tenzij het bedrijf een schriftelijke toestemming van de werknemer heeft.
