Financieel beoefenaars en studenten verwarren vaak rentetarieven en disconteringsvoeten. De rentevoet is de rente die in rekening wordt gebracht voor een bepaalde lening en kan verschillen van bedrijf tot bedrijf, afhankelijk van de kwaliteit van het onderpand en het kredietrisico dat aan een transactie is verbonden. De disconteringsvoet is de koers die wordt gebruikt om de contante waarde van kasstromen in de waardering van een bedrijf of project te berekenen.
Rentebepaling in een economie
Rentetarieven in een economie worden bepaald door vraag en aanbod van geld. De Federal Bank controleert de geldhoeveelheid en heeft een bepaalde mate van macht om door de rentetarieven van een economie te navigeren, door het tempo te bepalen waarmee banken van de Federal Bank kunnen lenen. De vraag naar geld kan worden veroorzaakt door een aantrekkelijk investeringsbeleid en een verlaging van de rentetarieven, maar is niet volledig onder controle van de overheid of de Federal Bank. Beleggerssentimenten en toekomstverwachtingen met betrekking tot de economie bepalen de vraag naar geld in een economie. De wisselwerking tussen vraag en aanbod leidt tot het bepalen van de interesse niveaus.
Kortingspercentage voor een project of een bedrijf
De discontovoet is een microniveau-concept dat wordt toegepast op individuele bedrijven en projecten tijdens het waarderingsproces. De Discounted Cash Flow-methode wordt gebruikt om de contante waarde van de toekomstige verwachte kasstromen voor een investering te waarderen. De schatting van de contante waarde voor deze kasstromen vereist het gebruik van een disconteringsvoet. De disconteringsvoet wordt ook wel de kapitaalkosten voor het project genoemd en houdt rekening met de risico's die verbonden zijn aan het uitvoeren van een investering. Een investering met een hoger risiconiveau heeft een hogere discontovoet in vergelijking met beleggingen met een lager risiconiveau.
Gewogen gemiddelde kapitaalkosten
De disconteringsvoet kan worden geschat door de gewogen gemiddelde kapitaalkosten (WACC) voor het project te waarderen. Dit vereist input, inclusief de rentekosten voor aanvullende leningen, het belastingtarief dat van toepassing is op het bedrijf, het aandeel van de schuld of het eigen vermogen dat door het project wordt gebruikt en de kosten van het eigen vermogen voor het bedrijf. De rentekosten zijn meestal lager dan de kosten van het eigen vermogen, vanwege het lagere risico dat hiermee gemoeid is, aangezien leningen in onderpand zijn gegeven en de debiteuren een eerste vordering hebben op het vermogen van de schuldeiser in geval van een faillissement. Ook biedt het wettelijke kader bedrijven een voordeel in de vorm van fiscale aftrekbaarheid van rentekosten.
Schatting van de discontovoet
Stel dat een bedrijf 50 procent schuld en 50 procent eigen vermogen gebruikt in zijn kapitaalstructuur, en het toepasselijke belastingtarief is 30 procent. Ook worden de kosten van eigen vermogen geschat op 20 procent en de rentekosten van schulden is 10 procent. De WACC voor het bedrijf wordt geschat op 13,5 procent 0,5_ (0,1) _ (1-0,3) + (0,5) * (0,2). Deze waarde wordt gebruikt als disconteringsvoet bij het verdisconteren van de kasstromen voor een project naar hun huidige waarde.
Rentevoet als een onderdeel van het kortingspercentage
De berekening van de disconteringsvoet laat zien dat de rentevoet slechts een onderdeel is van de schatting van de disconteringsvoet. De rentevoet wordt gebruikt om een deel van de risico's van het project te dekken, maar bij de juiste berekening van de disconteringsvoet is ook het risico van het eigen vermogen verwerkt.
