Gewijzigde accrual accounting wordt voornamelijk gebruikt door overheidsinstellingen. Het combineert kasbasisberekening en boekhouding op transactiebasis, en het richt zich op de "bepaling van financiële positie en veranderingen in financiële positie (bronnen, gebruik en saldo van financiële middelen)", zoals beschreven in de boekhoudnormen van de Financial Accounting Standard Board. Codificatie voor overheidsboekhouding.
Waarom moeten overheidsinstanties dit systeem gebruiken?
Gewijzigde boekhouding op transactiebasis wordt gebruikt en geaccepteerd door overheidsinstanties omdat deze entiteiten een heel ander doel hebben dan organisaties met winstoogmerk en non-profitorganisaties. Een overheidsentiteit is gefocust op verplichtingen in het lopende jaar en de gewijzigde opbouwbasis is voornamelijk gericht op financiële activa en passiva op korte termijn.
Overzicht van de gewijzigde basis voor de periodetoerekening van de boekhouding
Financiële rapportering voor een overheidsinstelling heeft twee hoofddoelstellingen: rapporteren of de entiteiten de inkomsten van het lopende jaar voldoende waren om de lopende uitgaven te betalen en om aan te tonen of de entiteit haar middelen heeft verworven en gebruikt in overeenstemming met haar wettelijk vastgestelde begroting. De gewijzigde periodetoerekeningbasis van de boekhouding combineert de kasbasis en de periodetoerekeningsbasis van de boekhouding om beide doelstellingen te bereiken.
Erkenning van de omzet
De normen voor de opname van inkomsten zijn verschillend voor overheidsinstanties dan voor bedrijfsentiteiten. Een bedrijf registreert opbrengsten wanneer een aanzienlijk deel van zijn productie- en verkoopactiviteiten zijn voltooid en de verzameling van inkomsten redelijkerwijs kan worden verzekerd. Overheidsinstanties ontvangen inkomsten als gevolg van een overheidsbesluit (zoals de heffing van onroerendgoedbelasting) of van een andere overheidsinstantie (zoals federale financiering of een subsidie). Daarom zijn inkomsten alleen vatbaar voor opbouw door overheidsinstanties wanneer ze zowel meetbaar als beschikbaar zijn om uitgaven te financieren. Normen schrijven voor dat opbrengsten van onroerende voorheffing alleen worden opgenomen als verwacht wordt dat contanten binnen 60 dagen zullen worden geïncasseerd. Deze standaard van 60 dagen is echter de benchmark geworden voor alle soorten inkomsten.
Inkomende kosten
Vanwege de focus op de behoeften van overheidsinstanties in het lopende jaar, verwijst de term 'verplichting' alleen naar kortlopende verplichtingen. Langlopende schulden vallen buiten de maatstaf van de focus van de overheidsboekhouding en transacties met een langlopende schuld worden niet als uitgaven geboekt.
