Bedrijfsactiviteiten produceren inkomsten en maken ook kosten. In een bepaalde periode is het verschil tussen zijn inkomsten en uitgaven het netto-inkomen als het positief is of een nettoverlies als het negatief is. Het bepalen wanneer kosten moeten worden vastgelegd, is een van de belangrijkste onderwerpen in de boekhouding. Zowel discretionaire als niet-discretionaire toegerekende uitgaven bestaan alleen onder periodetoerekening.
Cash and Accrual Bases
Cash en accrual-bases zijn de meest populaire boekhoudmethoden. Cash-base accounting registreert transacties wanneer geldmiddelen of kasequivalenten worden ontvangen of uitbetaald, terwijl periodetoerekeningboekingen dezelfde transacties verwerken wanneer ze zich voordoen. Als een bedrijf bijvoorbeeld een verkoop op krediet doet en het bedrag een maand later verzamelt, registreert een boekhouder op transactiebasis de verkoop daar en dan terwijl een accountant op kasbasis deze een maand later registreert.
Revenue Recognition
Op transactiebasis is de veel populairdere en nuttigere basis voor boekhouding. Op transactiebasis worden transacties geregistreerd op het moment dat ze zich voordoen, op voorwaarde dat de inning van de verschuldigde bedragen redelijkerwijs verzekerd is.
Opgelopen kosten
Uitgaven zijn uitgaven van bedrijven die voordelen behalen, meestal gerelateerd aan de productie van inkomsten, voor het bedrijf op het moment dat ze zich voordoen. Overlopende uitgaven zijn uitgaven die hebben plaatsgevonden maar die nog niet zijn betaald. Voorbeelden van te betalen uitgaven zijn te betalen lonen en rekeningen voor nutsvoorzieningen. Overlopende uitgaven bestaan alleen op basis van het toerekeningsbeginsel, aangezien de kasbasisberekening hen niet zou erkennen totdat ze zijn betaald.
Discretionary Accrued Expense
Niet-discretionaire uitgaven hebben betrekking op uitgaven die het bedrijf verplicht is te betalen. Niet-discretionaire toegerekende onkosten hebben betrekking op uitgaven die het bedrijf verplicht is te betalen maar nog moet betalen. Zowel de energierekeningen als de lonen die aan de werknemers moeten worden betaald, worden als niet-discretionaire toegerekende uitgaven beschouwd. Discretionaire toegerekende onkosten zijn uitgaven die het bedrijf niet verplicht is te betalen, maar waarvan wordt verondersteld dat ze zijn gemaakt en nog niet zijn betaald. Voorbeelden van discretionaire uitgaven zijn zeldzaam, maar bonussen die aan het management moeten worden betaald, zijn een uitstekend voorbeeld.
