Het creëren van een bedrijfsbudget betekent dat er een raamwerk voor de uitgaven van het bedrijf wordt gemaakt. Een budget dekt meestal alles, van loonkosten en algemene bedrijfskosten tot afzonderlijke budgetten voor afdelingen. Top-down budgettering is de term die wordt gebruikt om een proces van budgettair opstellen te beschrijven waarin het hogere management belangrijke beslissingen neemt over bedrijfsuitgaven, zonder input van middle managers of medewerkers van een lager niveau. Het proces heeft voor- en nadelen.
Pro: financiële controle
Wanneer het hogere management de algehele financiële behoeften van een bedrijf evalueert en de behoeften vergelijkt met de geraamde inkomsten voor een jaar, krijgt het een duidelijk beeld van hoeveel geld het redelijkerwijs aan verschillende gebieden kan toewijzen. Beslissingen worden genomen over waar de financiën de meeste positieve impact zullen hebben en de medewerkers krijgen richtlijnen over waar ze mee moeten werken. Met deze aanpak kunnen de hogere managers volledige financiële controle houden over een budget.
Pro: Verantwoordelijkheid van het personeel
Wanneer een personeelsbestand een bepaald budget krijgt om mee te werken, moet het voorzichtig financiële beslissingen nemen over hoe het geld zal worden gebruikt. Dit kan resulteren in meer financiële verantwoording en meer vergelijkingsmogelijkheden voor producten, diensten en advies.
Pro: sneller proces
Top-down budgetteren is veel meer tijd-efficiënt dan bottom-up budgettering. Wanneer invoer uit meerdere bronnen is toegestaan, moet personeel tijd besteden aan het identificeren van de totale uitgaven voor een heel jaar en de noodzaak van specifieke budgetaanvragen rechtvaardigen. De top-down benadering is minder tijdsintensief, omdat het alleen de inbreng van belangrijke besluitvormers omvat.
Con: onjuiste prognose
Theoretisch gezien hebben afdelingshoofden een beter begrip van de financiële behoeften van hun afdelingen dan het hogere management. Het creëren van een budget zonder de inbreng van sleutelfunctionarissen uit de basis kan resulteren in onderfinanciering of overfunding van een afdeling.
Con: Potentieel voor underperformance
Als een afdeling van mening is dat er te weinig geld beschikbaar is, kan de afdeling ondermaats presteren. Het kan zijn uitsluiting van het budgetteringsproces gebruiken als een manier om te rechtvaardigen waarom doelen of doelstellingen niet worden bereikt door aan te geven dat het niet over de financiële middelen beschikte om aan niet-volgestorte richtlijnen te voldoen. Top-down budgettering kan ook een afdeling aansporen om al zijn financiële toewijzing te gebruiken, of het nu echt nodig is of niet, dus het kan het risico vermijden om het volgende jaar minder geld te krijgen.
Con: Medewerker Moraal
Managers en medewerkers zijn misschien boos omdat hun inbreng niet wordt gewaardeerd in het budgetproces. Directeuren en afdelingshoofden die op gespannen voet staan met het hogere management over financiële kwesties kunnen spannings- en prestatieproblemen op de werkplek veroorzaken.
