Staats- en federale wetten verbieden bedrijven om werknemers te discrimineren vanwege hun leeftijd. De Age Discrimination in Employment Act, of ADEA, is een federale wet die werknemers ouder dan 40 beschermt tegen ongunstige behandeling op basis van hun leeftijd. De ADEA heeft betrekking op alle overheids- en particuliere werkgevers met meer dan 20 werknemers. Het is onwettig voor een bedrijf om oudere werknemers te discrimineren in alle voorwaarden, voorwaarden en voorrechten van werk, inclusief aannemen, ontslaan, promotie, betalen, voordelen, opdrachten en training. Werkgevers die oudere werknemers discrimineren, kunnen te maken krijgen met overheidsonderzoeken en private rechtszaken door slachtoffers van discriminatie.
Leeftijdslimieten
Onder de ADEA kan een werkgever geen leeftijdsgrens of voorkeur voor een baan vaststellen tenzij deze kan aantonen dat het onder een bepaalde leeftijd een "bonafide beroepskwalificatie" is die redelijkerwijs noodzakelijk is voor een succesvolle bedrijfsvoering. Dienovereenkomstig staan rechters werkgevers toe leeftijdsgrenzen vast te stellen voor piloten van luchtvaartmaatschappijen, luchtverkeersleiders, politieagenten en buschauffeurs, omdat er enig onderzoek is dat erop wijst dat het vermogen om deze beroepen uit te voeren, afneemt met de leeftijd.
Het aantonen van discriminatie
Om te slagen in een claim onder de ADEA moet een werknemer kunnen aantonen dat zijn leeftijd de motiverende factor is achter de beslissing van de werkgever om ongunstige actie tegen hem te ondernemen, zoals ontslag, degradatie of een daling van de beloning. In Smith versus de stad Jackson oordeelde het Amerikaanse hooggerechtshof dat een werknemer niet in een ADEA-zaak kan slagen door te bewijzen dat het beleid van een werkgever een "ongelijksoortige impact" had op oudere personen. Ongelijke impact verwijst naar een praktijk die neutraal is, maar een oneerlijke negatieve invloed heeft op leden van een beschermde klasse. Dit maakt de ADEA ietwat smaller dan andere antidiscriminatiestatuten, die aanklagers in staat stellen om te procederen onder een ongelijksoortige impactentheorie.
Voordelen beschermen
In aanvulling op de ADEA heeft het Congres ook de wet inzake bescherming van oudere werknemers of OWBPA aangenomen, die de ADEA heeft gewijzigd om werkgevers te verbieden voordelen voor oudere werknemers te weigeren. Met dit statuut kunnen werkgevers de voordelen op basis van leeftijd verlagen, maar alleen voor zover de kosten om oudere werknemers minder voordelen te bieden gelijk zijn aan de kosten van het bieden van voordelen aan jongere werknemers. Deze wet beschermt oudere werknemers ook tegen gedwongen opheffing van hun wettelijke rechten om te vervolgen op grond van de ADEA. Om geldig te zijn, moet een afstand van rechten schriftelijk zijn; moet specifiek verwijzen naar ADEA-rechten; toekomstige claims moeten uitsluiten; en moet herroepbaar zijn gedurende zeven dagen nadat het is ondertekend, naast andere vereisten.
remedies
Hoewel leeftijdsdiscriminatie moeilijk te bewijzen is, blijven discriminatieclaims toenemen. In 2010 ontving de Equal Employment Opportunity Commission 23.264 klachten over leeftijdsdiscriminatie, vergeleken met slechts 16.008 tien jaar eerder. Een werknemer die leeftijdsdiscriminatie aantoont tijdens de rechtszitting, kan een aantal rechtsmiddelen krijgen, waaronder een achterstallig loon of een vergoeding voor de tijd dat hij ten onrechte werkloos was; vooruitbetaling of compensatie voor verwachte toekomstige verliezen; herstel van zijn positie; en advocatenkosten.
