"Ontbossing" is elk proces dat een originele boomstructuur verandert, inclusief het knippen van alle bomen op een site, het dunner maken van een bos en onregelmatige branden. Duizenden jaren geleden bedekten bossen en graslanden het grootste deel van de aarde. Hoewel ontbossing in de jaren vijftig voor het eerst een ernstige zorg werd, is het een probleem sinds mensen honderdduizenden jaren geleden vuren begonnen te maken. Het uitsterven van planten en dieren als gevolg van ontbossing heeft plaatsgevonden voor duizenden jaren. Ontbossing blijft een steeds ernstiger probleem, vanwege de snelgroeiende wereld en de vraag naar waardevolle hulpbronnen. Dit probleem is ook aan het versnellen. De omgeving is steeds gevoeliger voor verandering en sommige delen van de aarde lijden al aan onomkeerbare schade.
Ontbossing en menselijke ontwikkeling
Het opruimen van bossen gaat hand in hand met menselijke ontwikkeling. Bomen bieden onderdak en brandstof voor warmte en koken. De vruchten en noten leveren voedsel, maar ook medicijnen en kleurstoffen. Bomen kappen vereist geen geavanceerde technologie. De vroegste mensen konden hun stenen of vuurstenen bijlen gebruiken om bomen of vuur te laten vallen om grote vlakten te verwijderen. Naarmate de beschaving vorderde, werden bomen eerst gekapt voor gebruik in de landbouw en vervolgens voor verhoogde verstedelijking. De gestage groei van de bevolking in de Europese bossen van 9000 tot 5000 B.C. leidde tot uitgebreide landruiming voor de landbouw, dierlijke domesticatie en het gebruik van vuur voor de jacht. De situatie was vergelijkbaar voor alle continenten, China, Afrika en Noord- en Zuid-Amerika, met een toename van de bevolking in de komende millennia.
Ontbossing en industrialisatie
De uitvinding van metaal, zagen en vervolgens elektrische zagen heeft het vermogen om land te ruimen enorm versneld. Sinds de industriële revolutie in de 19e eeuw zijn bossen wereldwijd geëxploiteerd. Volgens Michael Williams in zijn artikel uit 2001 in 'History Today' in Centraal-Europees Rusland, bijvoorbeeld, werd 67.000 vierkante kilometer (16,556,060 acres) bossen gerooid tussen het einde van de 17e eeuw tot het begin van de 20e eeuw. De Amerikaanse pioniers drongen naar voren in het Westen en bomen zagen was een integraal onderdeel van het dagelijks leven. Ongeveer 460.000 vierkante kilometer - een verbazingwekkende 177 miljoen vierkante mijl - van bossen werden geveld net door 1850, en bijna 300 miljoen vierkante mijl in 1910.
Regenwoud ontbossing
De meest bekende ontbossing is opgetreden sinds 1950. De zachthoutbossen voldoen nu aan de behoeften van de hedendaagse samenlevingen. Het grootste probleem is echter de grote bevolkingsexplosie in de tropen. Het grootste regenwoud van de aarde bevindt zich in het 1,2 miljard hectare groot Amazonebekken dat zich uitstrekt over negen Zuid-Amerikaanse landen. Het bassin omvat een enorme verscheidenheid aan planten en dieren en duizenden verschillende soorten bomen. De Rain Forest Preservation Society meldt dat er nog maar 2,7 miljard hectare van de oorspronkelijke 4 miljard hectare regenwoud hectare overblijft en dat er jaarlijks honderdduizenden vierkante kilometers verloren gaan.
Slash-and-Burn-technieken
Vóór de jaren zestig beperkten de beperkingen mensen uit het Amazone-regenwoud, behalve dat ze langs rivieren werden opgeruimd. Toen begonnen de boeren met het koloniseren van dit tropische gebied met slash-and-burn technieken, die de bomen vernietigen zonder ze te gebruiken voor andere behoeften. Het vermindert ook de voedingsstoffen in de grond aanzienlijk en vermindert de mogelijkheid van voortdurende plantengroei. De boeren kunnen maar een paar seizoenen van gewassen krijgen, en dan moeten ze meer bomen voor land ruimen. Als ontbossing op de juiste manier werd uitgevoerd en de hectares werden geroteerd, konden de boeren vele jaren uitstekende gewassen telen.
Resultaten van ontbossing
Ontbossing heeft veel negatieve effecten op de aarde. Bomen en planten verwijderen en slaan broeikasgassen uit de lucht op, zoals koolstofdioxide, ozon en methaan. Wanneer bomen worden vernietigd, verhogen de broeikasgassen het broeikaseffect aanzienlijk.
Bomen maaien vernietigt ook levensvormen. De website van Rain Forest Preservation Society meldt dat tropische regenwouden meer dan de helft van 's werelds bekendste diersoorten en planten bevatten. Beboste gebieden helpen ook stroomgebieden te beschermen en bodemerosie, overstromingen en aardverschuivingen te voorkomen. Bossen voeden ook de armen. De meerderheid van de 1,2 miljard mensen die in ernstige armoede leven, vertrouwt op de bomen voor hun fundamentele behoeften en levensonderhoud.
De regenwouden redden
Milieuactivisten hebben al lang hun bezorgdheid uitgesproken over het verdwijnende regenwoud van de Amazone, maar ze zijn niet bijzonder effectief geweest in het vertragen van bosverlies. Er moeten veel maatregelen worden genomen om de situatie van vandaag te verbeteren. Deze omvatten het verminderen van de slash-and-burn-technieken, het verhogen van de hoeveelheid beschermd land, het bevorderen en / of het reguleren van duurzaam gebruik van bosproducten en het gebruik van manieren van loggen die ontbossingsproblemen verminderen. Het alternatief is een grote uitsterving, niet door natuurlijke middelen zoals een meteoorlanding of een vulkaanuitbarsting zoals in het verleden van de aarde, maar door menselijke ontwikkeling en het niet nemen van de nodige actie.
