Prestatiemeting is een noodzakelijk onderdeel van het personeelsbeheer.Zonder een betrouwbare manier om de prestaties te meten, zouden bedrijven niet weten wie ze moeten promoten en wie ze moeten ontslaan. Objectieve prestatiemetingen zijn normen die in exacte termen kunnen worden gemeten, zoals verkoopvolume of aanwezigheid. Dit soort maatregelen heeft veel voordelen en nadelen.
Betrouwbaarheid
Objectief verifieerbare prestatienormen zijn over het algemeen veel betrouwbaarder dan subjectieve normen. Objectieve normen omvatten kwantiteit, snelheid en efficiëntie. Deze standaarden kunnen wiskundig worden gemeten. Als uw prestatienorm voor een telemarketingagent bijvoorbeeld het verkoopvolume is, kunt u dit in dollars meten. Als u een subjectieve standaard hebt, zoals 'assertiviteit', moet u vertrouwen op het oordeel van de toezichthouder.
Eerlijkheid
Objectieve prestatienormen zijn meer egalitair dan subjectieve normen. Subjectieve normen, zoals ijver of inspanning, kunnen worden beïnvloed door vooroordelen, omdat het gemakkelijk is om selectief op de tekortkomingen te focussen en de sterke punten van iemand te negeren die je niet leuk vindt. Meetbare normen kunnen daarentegen niet worden verdraaid door latente vooroordelen (racisme, seksisme, enz.) Omdat ze niet vatbaar zijn voor fouten in het menselijk oordeel. Neem outputeenheden als voorbeeld. Als u een melding krijgt dat iemand het doelwit niet bereikt, kunt u veilig concluderen dat er een probleem is dat moet worden aangepakt. Dit geldt ongeacht uw relatie met de persoon.
Oppervlakkigheid
Objectieve standaarden kunnen enigszins oppervlakkig zijn. Als u uw beoordelingsnormen voor prestaties beperkt tot die welke precies kunnen worden gemeten, laat u enkele van de belangrijkste aspecten van de prestaties buiten beschouwing. Uiteindelijk is iemands bereidheid om te leren en zijn toewijding aan het werk beter dan die van IQ en andere meetbare normen om toekomstige prestaties aan te duiden. Deze factoren zijn moeilijk objectief te meten, omdat je moet vertrouwen op je eigen waarnemingen om ze te evalueren.
beperkingen
Op sommige gebieden zijn objectieve prestatiemaatstaven niet erg nuttig of van toepassing. Op gebieden zoals psychotherapie of psychiatrie kunnen objectieve normen bijvoorbeeld misleidend zijn. Als een ziekenhuis een beleid heeft om zijn psychiaters te evalueren door de vraag of de patiënten bij wie ze medicatie voorschrijven niet langer klagen over de symptomen, dan kunnen ze gewoon psychiaters belonen die sterke medicijnen met zware bijwerkingen oververtegenwoordigen. Op gebieden waar beoefenaars één op één met mensen omgaan en complexe problemen op de lange termijn aanpakken, is meestal een subjectieve beoordeling van de prestaties nodig.
