Afnemende aardolievoorraden hebben het zoeken naar geschikte alternatieve energiebronnen aangestoken. Onderzoek naar het gebruik van hernieuwbare natuurlijke hulpbronnen heeft een aantal potentiële spelers opgeleverd, waaronder opties voor wind, zon, algen en akkerbouwgewassen. Hoewel deze natuurlijke hulpbronnen een schoon, hernieuwbaar alternatief bieden voor fossiele brandstoffen en een verminderde afhankelijkheid van buitenlandse olievoorraden beloven, zijn ze niet zonder hun eigen nadelen.
Wind
Inconsistente stroomvoorziening is een van de grootste nadelen van het gebruik van windturbines om elektriciteit op te wekken. Sommige delen van het land produceren winden die te sterk zijn voor een efficiënte energieproductie, terwijl andere regio's niet voldoende wind produceren. In gebieden waar de omstandigheden optimaal zijn, zijn de wind nog steeds ongelijk en de toevoer van energie naar het elektriciteitsnet onregelmatig. Kosten zijn ook een factor, niet alleen in de initiële investering die voor windturbines wordt vereist, maar ook in het forse prijskaartje voor het verplaatsen van energie van windparken - die zich meestal van de metropolen bevinden - naar stroomdistributiesites. Er zijn ook zorgen dat windturbineparken - met name grote landbouwbedrijven - trekvogels kunnen verstoren en als bron van geluidsoverlast kunnen dienen voor omwonenden en werkers in de buurt.
Zonne
Het grootste nadeel van zonne-energie is de kosten, vooral in de opstartfase. Fossiele brandstofbronnen blijven veel minder duur dan de infrastructuur die nodig is voor het opvangen van de energie van de zon. Een andere reden waarom zonne-energie een uitdaging kan zijn, is dat zonnepanelen veel ruimte nodig hebben. Dit kan met name problematisch zijn in stedelijke gebieden. Ook kunnen zonnepanelen minder efficiënt worden gemaakt als gevolg van luchtvervuiling en zelfs bewolking, hoewel onderzoekinspanningen zich blijven richten op manieren om deze effecten te verminderen.
Graangewassen
Gewassen die traditioneel zijn verbouwd voor granen, zoals maïs, zijn omgezet in ethanol en andere biobrandstoffen om de afhankelijkheid van sommige landen van fossiele brandstoffen te verminderen. Maar het omkeren van landbouwgewassen uit de buurt van veevoeder en voedselproductie en in energie heeft een kostenpost. De ethanolindustrie is bekritiseerd vanwege de hoeveelheid energie die wordt gebruikt om gewassen te laten groeien en ethanol te produceren. Ethanol is ook moeilijk en kostbaar om te vervoeren omdat het niet goed stroomt. Er bestaat bezorgdheid over het feit dat het verplaatsen van landbouwgewassen de voederkosten voor vee- en pluimveehouders heeft doen stijgen, een effect dat uiteindelijk in de kruidenierswinkelgang wordt gevoeld.
zeewier
Algen is uiterst aantrekkelijk als een natuurlijke hulpbron voor de productie van biobrandstoffen vanwege de enorme efficiëntie bij omzetting van zonlicht in een bruikbare biobrandstof, tot 30 keer meer energie per hectare dan landgewassen. Maar grootschalige algenproductie is niet zonder hobbels. Volgens het Amerikaanse ministerie van Energie is het grootste nadeel van algen voor commerciële productie de extreme kosten van het oogsten van de algen en het verwijderen van het water. Het proces is zeer energie-intensief. Onderzoek en ontwikkeling om de productie op te schalen tot de omvang die nodig is om te concurreren met producten op basis van aardolie tegen de prijs, is waarschijnlijk nog een decennium of langer op de weg.
