Wanneer de economie van een land worstelt, kan de regering proberen de economische groei te stimuleren door een expansief begrotingsbeleid. Dit gebeurt door de belastingtarieven te verlagen en door de overheidsuitgaven te verhogen. Een regering moet een fiscale uitbreiding alleen overwegen na het bekijken van de negatieve gevolgen van dit beleid. Deze problemen omvatten toegenomen schulden, het verdringen van particuliere investeringen en de mogelijkheid van een ineffectief herstel.
Herkenning Lag
Het kost tijd voor een regering om te beseffen dat haar economie problemen heeft. Een recessie wordt niet officieel erkend totdat er ten minste twee kwartalen van opeenvolgende negatieve groei zijn geweest. Het kan ook de overheid veel tijd kosten om een expansief begrotingsbeleid te creëren, te bespreken en uit te voeren. Het probleem van de herkenningsachterstand is dat tegen de tijd dat een regering een recessie erkent en handelt, de recessie zichzelf al gecorrigeerd heeft. De fiscale expansie kan dan de economie oververhitten en de natie oprichten voor een nieuwe marktcrash.
Verdringend
De theorie van crowding out stelt dat expansief begrotingsbeleid zou kunnen leiden tot minder investeringen in de particuliere sector. Beleggers geven de voorkeur aan overheidsschuld boven bedrijfsschuld omdat dit veiliger wordt geacht. Overheidsschuld betaalt meestal een lagere rente dan bedrijfsschuld. Om een budgettaire expansie te financieren, moet een regering mogelijk meer geld ophalen via staatsobligaties. Het verhoogt de rente van de overheidsschuld om meer investeerders aan te trekken. Dit zal de vraag naar bedrijfsschulden verminderen en het vermogen van de private sector om te groeien schaden.
Rationele verwachtingen
Uitgebreid fiscaal beleid wordt gebruikt om een tijdelijke economie een tijdelijke boost te geven om het verbruik en de investeringen te verhogen naar het niveau van vóór de recessie. Deze fiscale uitbreiding wordt vaak gefinancierd met geleende middelen die moeten worden terugbetaald. De theorie van rationele verwachtingen stelt dat consumenten en bedrijven zullen beseffen dat de regering op een later tijdstip de belastingen zal verhogen om de geleende gelden van de fiscale expansie terug te betalen. De particuliere sector zal het spaarniveau verhogen om zich voor te bereiden op een toekomstige belastingverhoging. Dit voorkomt dat de economie groeit en maakt de fiscale expansie nutteloos.
Verhoogde tekortniveaus
Een expansief begrotingsbeleid gefinancierd met schulden is bedoeld om tijdelijk te zijn. Zodra de economie van een land zich herstelt, moet de regering de belastingen verhogen en de uitgaven verminderen om de expansie te betalen. Dit kan moeilijk zijn om te bereiken. Consumenten raken misschien gewend aan lagere belastingtarieven en hogere overheidsuitgaven en stemmen ook tegen verandering. Het risico van een tijdelijke fiscale expansie is dat het permanent wordt door politieke druk. Dit hogere uitgavenniveau kan leiden tot een verslechterend tekort en een schuldprobleem op lange termijn.
