De kosten van inkomsten worden vaak verward met de kosten van verkochte goederen. Ze worden verondersteld hetzelfde te zijn, omdat ze allebei de kosten berekenen die ze maken bij het maken van een verkoop. De waarheid is echter dat de twee niet hetzelfde zijn. De kostprijs van verkochte goederen omvat niet alle kosten die zijn gemaakt om de producten in een verkoopbare staat te brengen.
De kosten van de omzet zijn daarentegen algemener en omvatten de kosten van verkochte goederen evenals een reeks andere kosten om een verkoop mogelijk te maken. Het zijn immers de kosten van de verkoop.
De kosten van inkomsten omvatten de kosten die u hebt gemaakt bij het vermarkten en verkopen van uw producten en services.
De kosten van materialen
In dit geval hebben we het over de directe materialen die in het product zijn ingebouwd. Het concept van directe materialen is zeer nuttig op het gebied van kostenadministratie, waarbij de materiaalkosten worden onderverdeeld in verschillende soorten kosten, zodat deze zich gemakkelijker kunnen lenen voor financiële analyse.
De directe materialen worden beschouwd als onderdeel van de totale kosten van geproduceerde goederen en worden ingepakt in de kosten van verkochte producten. De kosten van geproduceerde goederen worden vervolgens verdeeld in twee soorten kosten: de kosten van verkochte goederen en de eindinventaris. De kostprijs van verkochte goederen wordt in de winst- en verliesrekening verwerkt, terwijl de slotvoorraad op de balans wordt toegepast, ook wel de balans genoemd.
De categorie directe materialen omvat vaak alle materialen die aanwezig zijn in de afgewerkte producten. Deze omvatten grondstoffen en eventuele subassemblages die hierbij betrokken zijn. Het omvat verder alle bederf of schroot gegenereerd tijdens het productieproces.Deze mogen geen deel uitmaken van het eindproduct, maar ze zijn nog steeds een directe productiekosten.
Alles dat in de productie is opgebruikt maar niet in het eindproduct voorkomt, ook wel een verbruiksartikel genoemd, wordt niet beschouwd als onderdeel van de directe materialen. De machines die de goederen produceren, hebben bijvoorbeeld machineolie nodig om soepel te kunnen werken. De machineolie komt echter niet in het eindproduct terecht en zal daarom niet als een direct materiaal worden beschouwd. Een ander ding om te onthouden over verbruiksartikelen is dat ze, hoewel ze variabele kosten zijn, veranderen met het productievolume, niet teruggevoerd kunnen worden naar een productie-eenheid.
Een bruikbaar concept om rekening te houden met directe materialen is de materiaalopbrengstvariantie, die wordt berekend met behulp van de hoeveelheid direct materiaal dat wordt gebruikt bij de productie. Een ander nuttig cijfer is de variabiliteit van de inkoopprijs, het verschil tussen de verwachte kosten van de directe materialen en hun werkelijke kosten.
De kosten van de directe materialen worden ook gebruikt om de contributiemarge te berekenen.
In een organisatie die een service verkoopt, in plaats van een product, bestaat er geen concept van directe materialen. De belangrijkste kosten om diensten te verkopen zijn arbeid.
De kosten van de arbeid
In dit geval hebben we het over directe arbeid, de arbeid die rechtstreeks verband houdt met een specifiek product, een specifieke werkorder of een specifieke kostenplaats. Neem bijvoorbeeld het geval van een productiebedrijf waar directe arbeid de arbeid is die wordt geleverd door het productiepersoneel dat belast is met de productie van de goederen. Dit zijn onder meer schilders, operators aan de assemblagelijnen, machinebedieners enzovoort.
Voor een servicebedrijf is het maar een klein beetje anders, omdat directe arbeid de arbeid is van die werknemers die direct klanten bedienen, zoals obers, advocaten en consultants. Iedereen die tijd aan een klant besteedt, is een voorbeeld van directe arbeid.
De kosten van directe arbeid bestaan uit een aantal elementen, waaronder de reguliere gewerkte uren, eventuele verschuivingsverschillen, overuren en ook loonheffingen. Als je dieper gaat, kun je het concept zelfs uitbreiden met volledig belaste directe arbeid, inclusief de voordeelkosten die de directe arbeidskrachten verdienen.
Directe arbeid maakt deel uit van de directe kosten van een bedrijf, wat betekent dat het zal variëren met de omzet van het bedrijf of het productievolume van het bedrijf. Dit is echter niet altijd het geval als u te maken hebt met een productiebedrijf. In een productiebedrijf is altijd een bepaald aantal personeelsleden vereist, ongeacht het productievolume. Het concept van directe arbeidskosten leent zich veel gemakkelijker in een omgeving die werkt via professionele facturering. In dergelijke gevallen zal directe arbeid variëren met veranderingen in de opbrengsten.
De kosten van verkoopkortingen
Een verkoopkorting is een korting op de geadverteerde aankoopprijs van een product of service die de verkoper om een aantal redenen aan de koper geeft. Verkopers gebruiken deze tactiek vaak wanneer ze direct geld nodig hebben.
Een goed voorbeeld van een verkoopkorting zijn de 5/10 netto 30 termijnen. Dit is zakelijk verstaan: de klant krijgt een korting van vijf procent als hij een factuur betaalt binnen 10 dagen na de datum op de factuur. Als ze echter geen gebruik maken van de korting van 10 dagen, betalen ze de volledige prijs voor het product als ze binnen 30 dagen na de datum op de factuur betalen.
Volgens boekhoudtools is het concept van verkoopkortingen ook van toepassing in het geval van contante verkopen, waarbij de klant onmiddellijk korting kan krijgen voor het betalen. Wat hierbij moet worden opgemerkt, is dat de rentevoet die wordt gemaakt met een verkoopkorting soms behoorlijk fors kan zijn. Daarom bieden sommige organisaties geen verkoopkortingen aan hun klanten.
Verkoopcommissies en kosten
Een commissie is een vergoeding betaald aan een lid van het verkoopteam voor het maken van een verkoop. Het kan een platte commissie zijn, of het kan worden aangeboden als een percentage van de winst, brutomarge of omzet.
Andere kosten die deel uitmaken van de kosten van de omzet zijn de arbeidskosten om een dienst te verkopen en de kosten van het voeren van verkoopgesprekken.
Opgemerkt moet worden dat indirecte kosten van verkoop en marketing, zoals advertentiekosten, marketingbrochures of beurzen, niet zijn opgenomen in de kosten van de omzet. De kosten van de omzet omvatten alleen directe kosten die terug te voeren zijn op een individuele eenheid.
Bereken de kosten van de omzet
- Als u de kosten van de inkomsten wilt berekenen, kiest u de periode voor de berekening, meestal een kwartaal of een jaar.
- Ontdek wat de beginvoorraad was voor de periode, de kosten van geproduceerde en verkochte goederen tijdens de periode en de eindinventaris voor de periode. Vermeld alle kosten in verband met productie en verkoop.
- Neem de beginvoorraad, voeg de productiekosten toe en trek vervolgens de eindinventaris af voor de periode. Het resultaat is de kosten van de omzet voor de periode.
In een dienstverlenende sector is het een beetje meer rechtlijnig omdat er geen kosten van geproduceerde goederen zijn en soms ook geen inventaris. Neem eenvoudigweg de directe kosten in verband met het maken van verkopen en u heeft uw inkomstenkosten.
