De aankoopbeslissingen van consumenten variëren afhankelijk van verschillende factoren: inkomen, smaak en voorkeuren en persoonlijke behoeften zijn er slechts enkele. Ondanks de pogingen van de beste economen is het moeilijk te bepalen waarom consumenten geld uitgeven. Consumenten vallen echter over het algemeen in specifieke categorieën. Deze indeling maakt het beoordelen van hun bestedingspatroon eenvoudiger voor zowel marketeers als economen.
Discretionaire bestedende consumenten
Groepen met hoge bedragen aan discretionaire uitgaven hebben verschillende koopgewoonten. Tieners zijn een primaire demografie: een artikel uit Boston Globe van 2008 geeft aan dat zelfs met de recessie, tieners jaarlijks voor 27 miljard dollar aan kledingverkopen alleen zorgen. Omdat tieners weinig of geen rekeningen hebben om te betalen, wordt dit geld besteed aan niet-essentiële goederen zoals games, activiteiten en snacks. Bepaalde bedrijfstakken, zoals de detailhandel en elektronica, ontvangen een groot deel van hun bedrijf van deze demografie. Als zodanig worden aanzienlijke marketingdollars besteed aan het aanzetten van deze consumentengroep om geld aan hun product te besteden boven anderen. De koopkracht van deze groep neemt echter toe en daalt op basis van het inkomen van de ouders.
Luxe goederen consument
Luxe goederen zijn artikelen die consumenten kopen wanneer wordt voldaan aan basisbehoeften, zoals voedsel en onderdak. Luxe goederen omvatten horloges van merknamen, luxe auto's en plasmatelevisies. Een consument die deze goederen koopt, heeft meer aandacht voor de merknaam dan de prijs: ze kiest bijvoorbeeld voor de latte van $ 4 bij een populaire winkel in plaats van thuis koffie te zetten. Bedrijven die luxe goederen marktconcepten van kwaliteit en emotionele aantrekkingskracht verkopen, in tegenstelling tot een prijs. Hoe hoger het inkomen van de consument, hoe meer luxegoederen ze kopen. Daarom zijn inkomen (boven een basisbedrag) en luxe goed verbruik direct evenredig.
Inferieure goederenconsument
Consumenten met een laag inkomen kopen voornamelijk inferieure goederen. Inferieure goederen worden gekozen over duurdere alternatieven. Inferieure goederen voor één consument zijn bijvoorbeeld standaard eieren in plaats van scharreleieren of graan van winkelmerken in plaats van granen van het merk. Deze consumentengroep gebruikt prijs als de primaire leidraad voor aankoopbeslissingen. The Economist legt uit dat een daling van het persoonlijk inkomen een toename van het verbruik van inferieure goederen betekent, terwijl een toename betekent dat consumenten in plaats daarvan minder inferieure goederen en meer normale goederen kopen.
Bedrijven en bedrijven
Bedrijven zijn een ander type consument. Bedrijven bevinden zich in een unieke positie om goederen te kopen vanwege hun koopkracht: ze kunnen groothandel kopen en onderhandelen over de prijs met leveranciers, terwijl een consument dat niet kan. Industriële consumenten zijn vaak prijsbepalers. Een voorbeeld zijn zorgverzekeraars: deze groepen onderhandelen over de prijs van diensten, zoals operaties, en bevelen lagere kosten op grond van hun grote klantenbestand. Individuen die zelf een ziekteverzekering moeten afsluiten, zijn 'prijsnemers' omdat ze de marktwaarde moeten accepteren.
