Zoals met veel andere menselijke inspanningen, is strategie een belangrijk element voor succes in het bedrijfsleven. Hoewel het woord 'strategie' is gerelateerd aan de term 'strategie', wat connotaties heeft van bedrog of bedrog, wordt het woord ook gebruikt voor elk systematisch besluitvormingsproces dat bedoeld is om een gespecificeerd resultaat te produceren. In de zakenwereld is het natuurlijk de bedoeling winst te maken. Er zijn echter veel beslissingen die moeten worden genomen op weg naar welvaart en verschillende niveaus van strategisch denken worden bij hen betrokken.
Tiers of Strategic Decisions
Werknemers van het bedrijf, van de CEO tot de nachtploegbezitter, gebruiken allemaal een strategie. Hoewel de voorraadpersoon een strategische beslissing kan nemen over hoeveel items de ladder moet dragen om in één keer op de plank te worden geplaatst, nemen de hoogste leidinggevenden beslissingen met betrekking tot het openen of sluiten van fabrieken, fabrieken of distributiecentra. Het is duidelijk dat de schaal van deze beslissingen nogal uiteenloopt. Bij het classificeren van de soorten strategieën die worden gebruikt, is het vaak nuttig om ze te beschrijven als verschillende niveaus. De CEO is betrokken bij de strategie op bedrijfsniveau. Regionale bestuurders of managers zijn betrokken bij de bedrijfsstrategie. Individuele winkelmanagers zijn betrokken bij de strategie op functioneel of afdelingsniveau.
Strategie op bedrijfsniveau
Strategie op bedrijfsniveau neemt de hoogste rang in deze hiërarchie in. De meest algemene vragen worden op dit niveau behandeld. Welke producten of diensten moet het bedrijf leveren? Hoe moet het bedrijf worden georganiseerd, dat wil zeggen een partnerschap, een niet-beursgenoteerd bedrijf, een beursgenoteerd bedrijf? Moet de werking van individuele afdelingen of eigenschappen grotendeels autonoom zijn, of moet een strikte hiërarchie met uitgebreide betrokkenheid van gecentraliseerde managers worden gebruikt? Het aanpakken van deze vragen is essentieel voor het succes van het bedrijf. Zelfs met gemotiveerde werknemers, efficiënt administratief personeel en eerlijke, georganiseerde managers, is een bedrijf dat probeert een service te bieden die niet langer gewenst is of een product dat verouderd is geworden, gedoemd te mislukken. Omgekeerd kan zelfs een adequate implementatie op een lucratieve markt of een uitzonderlijk product indrukwekkende inkomsten opleveren. Hetzelfde succes- of faalpotentieel bestaat in de selectie van markten, de organisatiestructuur en de opvoeding van de bedrijfscultuur.
Lagere strategische niveaus
Lagere niveaus van strategische besluitvorming kunnen echter net zo belangrijk zijn. Op het niveau van de businessunits worden strategische beslissingen genomen over hoe om te gaan met specifieke concurrenten, aan te passen aan veranderingen in de vraag of om nieuwere technologieën toe te passen. Een voorbeeld van een beslissing op bedrijfseenheidniveau is de keuze maken tussen drie generieke strategieën. Een differentiatiestrategie streeft ernaar een product of dienst aan te bieden die duidelijk superieur is aan zijn concurrenten. Aan de andere kant probeert een prijsleidende strategie een vergelijkbaar product te bieden, maar aanzienlijke besparingen voor potentiële klanten. Een derde strategie, focus, concentreert zich op het bieden van een prijs- of differentievoordeel gericht op een smal segment van de consumentenmarkt.
Onderscheidende niveaus
Verticale integratie is een voorbeeld van een strategie die een soms verwarrend aspect van de strategie op bedrijfsniveau belicht. Bij verticale integratie verwerft een bedrijf zijn klanten, zijn leveranciers of soms beide. Het bedrijf dat staalfabrieken bezit, zou verticale integratie gebruiken als het ijzer- of kolenmijnen koopt of als het faciliteiten opent voor de productie van geprefabriceerde metalen producten. Maar is deze activiteit een voorbeeld van een strategische beslissing op bedrijfsniveau of een beslissing op bedrijfsniveau? Verschillende bronnen zullen op verschillende manieren antwoorden, maar het is duidelijk dat er geen duidelijke scheidingslijn tussen de twee is.
