Wanneer u beslist welke verzendcontainer u voor uw producten wilt gebruiken, helpt dit om de geschiedenis en evolutie van favoriete ontwerpen te kennen. De cilinder van 55 gallon heeft sinds de eerste patentaanvraag in 1905 dienst gedaan als industriestandaard. De voorloper, de 42 gallon-laag, luistert terug naar het bewind van koning Richard III van Engeland. Wijzigingen in de scheepvaartsector maken het een goed idee om de voordelen en nadelen van universele containerontwerpen te wegen om ervoor te zorgen dat u maximale winst maakt op elke verkochte eenheid.
Historische achtergrond: Tierces
Als je je ooit hebt afgevraagd hoe en waarom de cilinder van 55 gallon een maateenheid werd voor het transport van ruwe olie, moet je beginnen met de tierce. De tierce was een van de vele containers die werden gebruikt om wijn te verzenden. Koning Richard III van Engeland heeft vloeistofmetingen gestandaardiseerd tussen 1483 en 1484. Wijnimporten in die tijd waren er in verschillende groottes, en niet allemaal bevatten dezelfde hoeveelheden, waardoor zowel prijszetting als belastingberekening een nachtmerrie werd. Bij decreet stelde de koning het volume in op een niveau van 42 gallons. Een niveau weegt ongeveer 300 pond wanneer gevuld; het gewicht dat een arbeider redelijkerwijs alleen aankan.
Tegen 1700 gebruikten verladers het 42-gallon waterdichte vat dat bekend staat als de rang voor alles van gezouten vis tot wijn, boter, melasse en walvisolie. Toen Edwin L. Drake in 1859 olie ontdekte in Titusville, Pennsylvania, begon hij petroleum te destilleren, en het distribueren en verzenden ervan in lege lagen leek logisch en natuurlijk.
Evolutie: staal
Het maken van waterdichte houten vaten verbruikt tijd, werk en middelen. Slechts acht van hen pasten op een standaard paardenkar en er was verspilde ruimte tussen elk vat dat gevuld kon zijn met factureerbare goederen om de verzendkosten te helpen compenseren en de winst te vergroten. Elizabeth Jane Cochran, beter bekend als journalist Nellie Bly, merkte op dat bevrachters in Europa stalen containers met glycerine vulden. Ze besloot dat haar Iron Clad Manufacturing Company een waterdichte stalen container zou produceren voor gebruik in de Verenigde Staten.
Bly stelde haar medewerker Henry Wehrhahn uit Brooklyn, New York, in voor het ontwerp van het gewenste vat dat hij in 1905 op haar naam patenteerde. De verhoogde banden rond het lichaam van het vat maakten het sterker en gemakkelijker te hanteren dan houten lagen. De versterkende ribbels passen in groeven op sommige fabrieksvloeren, zodat ze met één druk op de knop van het ene uiteinde van het magazijn naar het andere kunnen worden gerold.
Samenstelling
Nellie Bly's stalen loop blijft een industriestandaard voor gevaarlijke materialen en heeft een VN-veiligheidsclassificatie. Een soortgelijk ontwerp bestaat dat de kenmerkende versterkende ruggen mist. Dit gebrek aan versterking maakt de gladde loopvaten ongeschikt voor het transporteren van iets onstabiel, toxisch of potentieel explosief. Andere 55-gallon-drums bevatten een volledig plastic versie; koolstofstaal met een chemicaliënbestendige, epoxy-fenolische voering; en standaard ongevoerd, koudgewalst koolstofstaal. Vatproducenten maken ook 55-gallon-trommels van roestvrij staal en composiet, wat een koolstofstalen trommel met een plastic voering betekent. Fabrikanten schilderen bergingstrommels geel voor gemakkelijke identificatie en geïnformeerde, veilige verwijdering.
Dimensies
Standaard 55-gallon drums hebben een radius van 11,25 inch aan de binnenkant, wat betekent dat de binnenafmetingen van deze vaten 22,5 inch in diameter zijn. Het staal voegt nog een halve inch toe, waardoor de externe meting een volle 23 inch is. Interne hoogte maatregelen 33,5 centimeter, met een extra halve centimeter voor het staal waardoor de vat 34-inches-hoog. Door de vaten op één inch afstand van elkaar te plaatsen, passen er vier op één standaard 4-voet-voor-4-voet verzendingpallet.
alternatieven
Historische ontwerpen passen niet langer naadloos in de huidige verzendpraktijken, net als in het verleden. Het gebruik van supertankers en transportcontainers betekent verspilde ruimte tussen elk vat. Centra Foods daagde de status-quo uit en begon zijn olijfolie te verschepen in vierkante bakken van 330 gallon in plaats van de traditionele olievat van 55 gallon. Deze enkele wijziging verhoogde de totale getransporteerde olie per pallet van 1.676 pond tot 2.511 pond olijfolie, 50 procent meer product per pallet, met een verlaging van de verzendkosten met 33 procent. Deze bakken bestaan meestal uit hogedichtheidspolyethyleen en kunnen een stalen kooi bevatten voor extra bescherming tegen transportschade. Deze bakken passen goed bij het gebruik van intermodaal transport van schip-naar-wal-naar-opslag.
