Slotting fees zijn een industriepraktijk waarbij producenten van voedingsproducten retailers zoals supermarkten betalen voor het opschorten van hun producten in hun verschillende winkellocaties. Dit geeft de fabrikant het recht op bepaalde schapruimte voor een bepaalde periode. Om slottingovereenkomsten in financiële overzichten te registreren en te presenteren, moeten deze kostendeboekingen worden verwerkt volgens algemeen aanvaarde boekhoudbeginselen.
Praktijk voor de detailhandel
Detailhandelaren, zoals supermarkten, brengen productfabrikanten slotkosten in rekening voor het recht om hun respectieve producten in de winkelruimte te tonen en te verkopen. Deze vergoedingen dienen verschillende doeleinden, zoals het dekken van de vaste kosten van de winkel, het toewijzen van eersteklas winkelruimte en het verkleinen van het risico van nieuwe producten door de winkelier. Dit is niet zonder enige controverse, aangezien niet alle producenten slotkosten kunnen betalen voor de brede distributie van hun producten. Slotkosten zijn echter enigszins analoog aan huur, waarbij de winkelier de eigenaar van de schapruimte is en het product van de producent de huurder van die ruimte is voor een bepaalde periode.
Immateriële activa
Wanneer een productfabrikant een detailhandelaar een gleettaks betaalt die van toepassing is op meerdere perioden, heeft deze een immaterieel actief in zijn boeken dat vergelijkbaar is met vooruitbetaalde huur. Net als andere immateriële activa duurt een slotting fee niet eeuwig, en moet onder GAAP worden toegewezen over de periodes waarop de slotting fee van toepassing is. Als de slotting fee echter alleen van toepassing is op een bepaalde verslagperiode, moet deze worden gecombineerd met het huidige verkoopentotaal in plaats van te worden vermeld als een afzonderlijke uitgave.
Afschrijvingsperiode
Onder GAAP vereist het matchingprincipe dat uitgaven worden toegepast op de boekhoudperiodes waartoe ze zijn aangegroeid of anderszins betrekking hebben op inkomsten. Om de vooraf te betalen kost van een slottingfee goed af te stemmen op de respectieve periodes, moet deze waardig worden afgeschreven over de toepasselijke tijdsperiode van de slottingovereenkomst. Als bijvoorbeeld begin januari een lockting fee van twee jaar wordt betaald, wordt de helft van de slotting fee toegepast op het eerste jaar en de andere helft op het tweede jaar.
Kosten van verkoop
Historisch gezien haalden productfabrikanten retail-slotkosten in verband met andere marketinguitgaven zoals reclame en huisstijl. De regelgevende instanties voor de verslaglegging eisen nu echter dat slotting fees worden behandeld als een kostprijs van de omzet, in plaats van een type marketinguitgave. Volgens GAAP-richtlijnen dienen slotting fees als een vermindering van de netto-inkomsten en onderscheiden ze zich van marketinguitgaven op de winst-en-verliesrekening.
