Het consumentenkapitalisme is een term die sinds de introductie in de populaire cultuur in de jaren twintig van de vorige eeuw voortdurend opnieuw werd gedefinieerd toen de public relations-industrie alomtegenwoordig werd en technieken uit de psychologie en sociologie gebruikte voor massagoederenconsumptiegoederen. Meestal verwijst deze term naar het idee dat consumptie de kapitalistische economie drijft door middel van bedrijfsmanipulatie van de consument om materiële goederen te kopen (en deze te blijven kopen).
Vroege voorbeelden
Edward Bernays, een revolutionaire auteur die het meest bekend is om zijn boek 'Propaganda' uit de jaren 1920, voerde aan dat manipulatie van consumentenwensen en verlangens door de hogere klasse essentieel was voor het organiseren van een democratische samenleving. Hij staat bekend als de goeroe of oprichter van de PR-industrie. Zijn eerste grote succes was het organiseren van een van de eerste consumentenkapitalistische marketingcampagnes voor de verkoop van sigaretten aan vrouwen, op de psychologische premisse dat vrouwen hun onafhankelijkheid tegenover hun mannelijke tegenhangers zouden moeten verklaren door te roken.
Kenmerken
Het volledige kapitalistische kader van de consument is gebaseerd op het idee dat de waarde van een product wordt bepaald door de wens van het individu, ongeacht de werkelijke behoefte van het product. De consument kan bijvoorbeeld denken dat hij een product wil of nodig heeft, en zolang dit verlangen wordt gehandhaafd, zal de waarde van het product blijven stijgen. Het consumentenkapitalisme functioneert op basis van het economische basisparadigma van vraag en aanbod, maar zonder rekening te houden met de intrinsieke waarde van een product.
Bijwerkingen
Velen hebben betoogd, inclusief de opmerkelijke auteur Naomi Klein ("geen logo"), dat de trend van het consumentenkapitalisme heeft geleid tot een ontevreden publiek dat effectief is afgesneden van zowel zichzelf als individuen en van de samenleving als geheel. Door gebombardeerd te worden door de consumentencultuur (sommige schattingen stellen dat individuen worden blootgesteld aan een gemiddelde van 2.000 advertenties per dag), kunnen mensen hun eigenwaarde uit het oog verliezen bij het nastreven van materiële bezittingen, en de spirituele leemtes in hun leven vullen met producten in plaats van echte verbindingen met andere mensen.
Theorieën / Speculatie
Terwijl functionarissen voor public relations vaak hebben gesteld dat reclame voor de kapitalistische consumptiepopulatie geen dwang van het individu inhoudt - dat mensen producten uit vrije wil kiezen - veroordelen sommige critici de praktijk als een samenzwering tegen het publiek, waarbij niet alleen de massa betrokken is. media, maar openbare instellingen zoals scholen en kerken. In feite zijn de marketingtechnieken verweven met alle aspecten van het dagelijks leven om het publiek georganiseerd en volgzaam te houden ten koste van de bedrijfswinsten.
Voordelen
De economische groei in de geïndustrialiseerde wereld (vooral in Amerika) is nog vele tientallen jaren blijven toenemen als gevolg van de cultuur van het consumentenkapitalisme. Met de komst van goedkope olie in de vroege jaren 1900, is de wens van commerciële en materiële producten blijven stijgen, waardoor de prijs van goederen omhoog gaat; en daarmee de economische groei over de hele wereld stimuleren. Omgekeerd, als consumenten niet consumeren, neemt de geïndustrialiseerde economie af en stapt in een recessie.
