Accijnzen, ook accijnzen van de fabrikant genoemd, zijn vergoedingen die door alle overheidsniveaus worden opgelegd voor specifieke goederen, activiteiten en diensten, zoals benzine, gokken en telefoondiensten. Accijnzen worden meestal doorberekend aan de consument als de normale kosten van zakendoen. Het bedrag van de belasting wordt af en toe geboekt voor de consument, zoals bij veel Amerikaanse benzinestations. Het bedrag wordt echter vaak eenvoudig in de prijs opgenomen zonder enige notatie.
Belastinginning
De meeste staatsgrondwetten bevatten bepalingen voor accijnzen, waarvan de meeste de hoeveelheden die worden ingezameld voor brandstoffen en activiteiten zoals gokken, beperken. Fabrikanten betalen meestal accijnzen bij het indienen van federale inkomstenbelastingen. Federale accijnzen op geïmporteerde goederen worden verzameld op het punt van binnenkomst in de Verenigde Staten.
Telefoon belasting
De eerste accijnsaccijns werd in 1898 aangenomen om de federale inkomsten te verhogen om te helpen bij het afbetalen van de staatsschuld als gevolg van de Spaans-Amerikaanse oorlog. De lange afstandsbelasting werd opnieuw ingevoerd in 1914 om te helpen bij het werven van fondsen voor de Eerste Wereldoorlog en opnieuw in 1932 om te helpen bij het verzamelen voor nationale noodhulpprogramma's. Met de komst van Amerika in de Tweede Wereldoorlog, werd het bedrag van de belasting verhoogd en voor de eerste keer werd de lokale telefoondienst belast. De federale accijnzen op alle soorten telefoondiensten en bezorgsystemen zijn sinds de Tweede Wereldoorlog in toenemende mate geïnd.
Benzine belasting
De eerste accijnzen op brandstof werden in 1919 door de staat Oregon aangenomen en andere staten volgden snel. Alle staten en het District of Columbia verzamelden accijnzen voor benzine in 1932, variërend van een dieptepunt van 2 cent tot een maximum van 7 cent per gallon. De federale regering had vóór 1932 andere vormen van accijnzen ingevoerd, maar het Congres zag benzine als een belangrijk mechanisme voor het verzamelen van extra fondsen om de New Deal-programma's te betalen. De eerste federale belasting op benzine was een stuiver per gallon. Sinds de eerste toepassing ervan heeft de federale accijns op benzine het Highway Trust Fund gefinancierd, lekkende ondergrondse opslagtanks voor brandstoffen verwijderd, de staatsschuld verminderd, alternatieve transportmethoden en het aanleggen en onderhouden van recreatieve routes.
Luchtvaartbelasting
Federale accijnzen worden ook geheven op luchtvaartbedrijven. Particuliere operatoren betalen een brandstofbelasting, terwijl commerciële bedrijven belasting betalen op basis van het aantal getransporteerde goederen. De passagiersbelastingen zijn gebaseerd op segmenten van de vlucht, een hoofdbelasting en / of een percentage van de reiskostenvergoeding.
Federale belastingvrijstellingen
Fabrikantenvakbonden en lobbyisten in de sector werken aan het verminderen van de hoeveelheid accijnzen geheven op industrieën, goederen en diensten. Het congres geeft elk jaar nieuwe vrijstellingen en belastingterugbetalingen, terwijl eerdere vrijstellingen verlopen of worden verlengd. Sommige visserij- en boogschietproducten zijn bijvoorbeeld vrijgesteld van federale accijnzen. De luchtvaart kan worden vrijgesteld van betaling van accijnzen afhankelijk van het doel (dat wil zeggen voor musea, regeringen, kleine vliegtuigen en medische noodvluchten, onder andere). Sommige vuurwapenverkopen kunnen eveneens worden vrijgesteld van accijns, afhankelijk van de hoeveelheid zaken die door de fabrikant, producent of importeur is gedaan.
