In de meeste productiescenario's beginnen de kosten hoog, dalen ze naarmate de productie toeneemt en beginnen ze opnieuw te stijgen bij een bepaald productievolume. Als u deze kosten in een grafiek plot ten opzichte van het aantal eenheden dat u produceert, ziet u meestal een J-vormige curve. Dit is wat we bedoelen met marginale kosten - een toename of afname van de totale kosten die uw bedrijf zal maken door het produceren van nog een eenheid van een product. U berekent de marginale kosten door de verandering in de totale kosten te delen door de wijziging in de uitvoer.
Marginale kosten verklaard
Marginale kosten kunnen het best worden verklaard door een voorbeeld te gebruiken zoals Widget Corp, een productiebedrijf dat widgets maakt. In de begintijd van de handel zijn de productiekosten van Widget relatief hoog. Dat komt omdat het bedrijf grondstoffen inkoopt op basis van behoefte, maar ook personeel betaalt en investeert in grootschalige machines om aan een relatief klein aantal contracten te voldoen. Naarmate het productievolume toeneemt, nemen de productiekosten af. Dit komt door schaalvoordelen. Widget Corp produceert nu meer en kan profiteren van kortingen voor bulkaankopen van grondstoffen. Het bedrijf kan zijn productielijn ook op optimale capaciteit laten draaien.
Op enig moment zullen er echter schaalnadelen optreden. Plotseling moet Widget meer apparatuur kopen om de vraag bij te houden, en het moet meer managers inhuren om toezicht te houden op de activiteiten. De kosten stijgen ten opzichte van de productie. Het is deze afname en vervolgens de kostenstijging ten opzichte van de output die de J-vorm van de typische marginale-kostencurve creëert.
De totale productiekosten begrijpen
Als u de marginale kosten voor een product of service wilt berekenen, hebt u twee gegevens nodig: de productiehoeveelheid of het product dat u produceert en de totale kosten voor het produceren van die hoeveelheid. Totale kosten zijn de som van al uw vaste kosten en variabele kosten voor het produceren van het product of de service. Voorbeelden zijn huur, hypotheek, rente op leningen en managementsalarissen (dit zijn vaste kosten, wat betekent dat u ze oploopt, zelfs als de productie nul is), evenals arbeidskosten per uur, grondstoffen, nutsvoorzieningen en verzendkosten (deze zijn variabel kosten, wat betekent dat ze fluctueren afhankelijk van het aantal producten dat u produceert). Als u de marginale kosten berekent, ziet u hoe uw totale kosten veranderen als u de productie verhoogt of verlaagt.
De marginale kostenformule
De formule die wordt gebruikt om de marginale kosten te berekenen is:
Marginale kosten = verandering in totale kosten / verandering in output
Mogelijk ziet u de formule die is getranscribeerd met wiskundige symbolen, zoals deze:
MC = Δ TC / Δ Q
Stel dat de totale kosten voor het maken van 1000 widgets $ 4.500 bedragen. De totale kosten voor het maken van 2000 widgets zijn $ 8000. De marginale kosten zijn ($ 8.000- $ 4.500) / (2.000-1.000) = $ 3.50. Totale kosten stijgen met $ 3,50 met de productie van een extra widget.
De marginale kostencurve
Aangezien marginale kosten de extra kosten weergeven die u maakt door een extra productie-eenheid toe te voegen, moet u de berekening uitvoeren voor verschillende uitvoereenheden. Widget Corp zou bijvoorbeeld de totale kosten kunnen berekenen voor productieruns van 1.000, 2.000, 3.000, 4.000 en 5.000 widgets. Het helpt om de gegevens in een tabel of spreadsheet te rangschikken, zodat u gemakkelijk de marginale kosten kunt zien die gepaard gaan met elke stapsgewijze toename van de uitvoer.
Gewapend met uw berekeningen, kunt u nu een marginale kostencurve plotten. Gebruik een eenvoudige XY-grafiek waarbij de productiehoeveelheid (1.000, 2000, 3.000, 4.000 en 5.000 widgets) de X-waarde op de horizontale as is en de marginale kosten de Y-waarde op de verticale as. In de meeste productiescenario's heeft de grafiek de vorm van een "J."
