Een budgetplafond, soms ten onrechte aangeduid als een schuldplafond, is een plafond voor bedrijfsuitgaven op basis van een of meer formules of limieten die door een bedrijf zijn vastgesteld. Als u de verschillende methoden begrijpt die bedrijven gebruiken om budgetplafonds in te stellen, kunt u uw uitgaven flexibel houden zonder in onhandelbare schulden te komen of Peter te verraden om Paul te betalen.
Budget versus schuldplafond
In zijn meest eenvoudige vorm is een budgetplafond een plafond voor uitgaven. Een eigenaar van een klein bedrijf kan bijvoorbeeld een limiet van $ 10.000 instellen voor alle bedrijfsuitgaven voor een maand, of een limiet instellen voor alle uitgaven voor het hele jaar. Dit zorgt ervoor dat het bedrijf niet meer uitgeeft dan het verdient, op basis van verwachte inkomsten, vaak geschat op basis van recente verkopen. In de loop van het jaar zou het bedrijf zijn prestaties kunnen herzien en zijn budgetplafond op basis van het inkomen verhogen of verlagen. Het doet dit door een analyse van de budgetvariantie uit te voeren. De term 'schuldplafond' verwijst meestal naar de limiet op het bedrag dat een overheid kan lenen om haar activiteiten te financieren, toekomstige toezeggingen te doen en haar schulden te betalen. De begroting van het land wordt vervolgens gecreëerd als reactie op het schuldplafond.
Algehele budgetplafond
Een manier om een budgetplafond in te stellen, is om een limiet in te stellen voor de totale bedrijfsuitgaven. Dit werkt het beste in een klein bedrijf waar de eigenaar of een kleine groep managers alle uitgaven kunnen bijhouden en aanpassen welke verschillende gebieden of functies worden uitgegeven. Als een bedrijfseigenaar bijvoorbeeld een algemeen budgetplafond instelt van $ 10.000 per maand voor haar bedrijf, kan ze haar gebudgetteerde marketingdollars verlagen als de arbeidskosten die maand stijgen, als dat nodig is om haar bestedingslimiet van $ 10.000 te halen.
Departementaal Budget Plafond
Een andere manier om een budgetplafond te gebruiken, is om de uitgaven per afdeling te beperken. Dit vereist dat elke afdelingsmanager zijn eigen budget maakt, of de eigenaar om budgetten te maken voor de verschillende functies van haar bedrijf, zoals marketing, IT, verkoop en human resources. Sommige afdelingen hebben mogelijk geen budgetlimiet, zoals productie of verkoop, omdat hun prestaties zijn gekoppeld aan verkoopvolumes. Andere, zoals marketing en IT, kunnen vooraf ingestelde budgetten hebben als hun prestaties niet worden beïnvloed door stijgende en dalende verkoopvolumes. Sommige bedrijven creëren kapitaalbudgetten, die uitgaven bepalen voor langetermijnactiva, zoals machines, gebouwen of computersystemen. Budgetplafonds voor deze uitgaven worden vastgesteld op basis van de kapitaalreserves van een bedrijf of beschikbare kredieten, in plaats van op verwachte inkomsten.
Op inkomsten gebaseerd budgetplafond
Een andere manier waarop bedrijfseigenaren budgetmaxima creëren, is uitgaven aan inkomsten te koppelen. Een verkoopafdeling kan bijvoorbeeld een reis- of promotiebudget krijgen op basis van een percentage van de inkomsten. Als een verkoper stijgende verkoopcijfers heeft, neemt zijn promotie- of reisbudget toe naarmate zijn verkopen stijgen. Dit geeft bedrijven de flexibiliteit om voordeel te halen uit meevallers en voorkomt dat ze te hoog worden, omdat ze uitgeven aan te optimistische inkomstenverwachtingen.
