Propaganda en moderne reclame werden beide ontwikkeld in de late 19e en vroege 20e eeuw als gevolg van de opkomst van massaproductie en historische politieke gebeurtenissen. Sindsdien is het belang van beide in de Verenigde Staten en wereldwijd blijven toenemen. De zich steeds verder uitbreidende communicatie-industrie hergroepeert zowel propaganda als moderne advertenties, maar het is belangrijk om te begrijpen dat beide begrippen het gedrag en de houding van de bevolking anders beïnvloeden.
Definitie van Propaganda
Propaganda heeft sterke negatieve opvattingen gekregen in de 20e eeuw vanwege de associatie met manipulatieve en jingoistische methoden en het prominente gebruik ervan tijdens beide Wereldoorlogen. De oorspronkelijke definitie van propaganda is echter neutraal van aard en wordt eenvoudigweg gedefinieerd als een vorm van communicatie waarvan het hoofddoel is om de houding van een groep mensen te beïnvloeden ten opzichte van een oorzaak of een positie die zichzelf ten goede komt. Propaganda wordt gebruikt om verschillende onderwerpen te promoten, zoals volksgezondheidsaanbevelingen, het aanmoedigen van burgers om deel te nemen aan een volkstelling of een verkiezing, of andere aankondigingen van openbare diensten die mensen aanmoedigen tot gedrag dat gunstig is voor de samenleving, zoals het melden van misdaden en het vermijden van alcoholgebruik en autorijden..
Moderne advertentie-definitie
Een eenvoudige definitie van moderne reclame is dat het een vorm van communicatie is die wordt gebruikt om het gedrag van consumenten te bevorderen. Het is bedoeld om kijkers, lezers of luisteraars te overtuigen om actie te ondernemen in de richting van een product, idee of service. Advertenties worden normaal betaald door sponsors en kunnen worden bekeken via talloze media waaronder kranten, tijdschriften, televisie, radio, direct mail, posters, websites, sms-berichten en e-mails. Commerciële advertenties maken meestal gebruik van 'branding', de herhaling van een afbeelding en een consistente boodschap om het verbruik of gebruik van het product of de service van hun klant te vergroten. Niet-commerciële adverteerders zoals politieke partijen, belangenorganisaties, religieuze organisaties en overheidsinstanties besteden geld om ideeën te adverteren in plaats van producten.
overeenkomsten
Zowel propaganda als reclame hebben tot doel het publiek te overtuigen om actie te ondernemen. Veel van de overtuigingsmethoden die worden gebruikt in propaganda en reclamecampagnes zijn hetzelfde. Kennis van advertentieprincipes en consumentengedrag is essentieel voor een effectieve propagandacampagne, zelfs als er geen consumentenproduct of -dienst wordt verkocht.
verschillen
Terwijl propaganda pogingen presenteert om via emoties een publiek te beïnvloeden, doet reclame dit via informatie. In propaganda zou een consument een idee kopen op basis van zijn emotionele band, terwijl reclame een consument zou aanmoedigen om een product of een dienst te kopen op basis van specifieke, benadrukte feiten. Propaganda presenteert feiten zeer selectief om een bepaald gedrag aan te moedigen en kan zeer emotioneel geladen berichten gebruiken om een viscerale reactie te produceren, terwijl reclame is gericht op het creëren van een rationeel antwoord van zijn consumenten in de richting van gegeven informatie over het product of de dienst. In propaganda is een verandering van houding het hoofddoel, terwijl reclame wordt gemaakt om het gedrag van consumenten te bevorderen. William Randolph Hearst, Amerikaanse krantmagnaat, zei dat "legitieme publiciteit het verspreiden van waarheidsgetrouwe informatie, of feiten, over enige oorzaak of voorwaarde is die van belang of belangrijk is voor mensen in het algemeen" terwijl "propaganda het uitdelen is (of aannemen) van) meningen, argumenten of pleidooien om mensen in het algemeen te doen geloven wat een individu, groep individuen of organisaties willen dat ze geloven, voor het geldelijke of andere voordeel van het individu, de groep of de organisatie die de propaganda uitgeeft (of in dienst neemt). ”
