Bij het evalueren van een taak wordt systematisch de waarde van een functie binnen een organisatie bepaald. Het verschilt van prestatie-evaluaties en beoordelingen, omdat het belangrijkste doel van een functie-evaluatie is om de taak zelf te beoordelen, niet de persoon die verantwoordelijk is voor het doen van de taak. Functiewaardering bepaalt de waarde van één functie in relatie tot anderen in de organisatie om te zorgen voor een eerlijke taakhiërarchie en / of een salarissysteem. Er zijn veel verschillende soorten werkevaluatiesystemen om uit te kiezen. De meest voorkomende zijn functies voor functiebepaling, faktorenvergelijking, puntevaluatie en taakvergelijking.
Functielijst
Functielijst werkt het beste voor kleine organisaties en is de snelste, gemakkelijkste en minst dure methode om een baan te evalueren. Wanneer u ranking gebruikt als een methode voor functiewaardering, rangschikt u de taken eenvoudig van hoog naar laag met betrekking tot hun belang voor uw organisatie.
Functie classificatie
Classificatie is een veel gebruikte methode voor functiewaardering door werkgevers van de overheid en universiteiten. Het doel van het gebruik van de classificatiemethode voor functiewaardering is het vaststellen van salariscijfers. Wanneer u deze methode gebruikt, wordt eerst een beschrijving gemaakt voor elke taakcategorie en vervolgens wordt een reeks normen ontwikkeld voor elke reeks taken binnen die categorie. Ten slotte worden posities gekoppeld aan categorieën op basis van vergelijkbare taken en totale waarde voor de organisatie.
Punten evaluatie
Puntenevaluatie is de meest gebruikte methode voor functiewaardering. Bij deze methode wordt een puntensysteem gemaakt op basis van de totale geldwaarde van een positie binnen het bedrijf. De eerste stap in een puntenevaluatie is bepalen welke vaardigheden een groep banen naar verwachting zal bezitten. Punten worden toegewezen op basis van deze kenmerken die het belang van de functie binnen de organisatie als geheel vertegenwoordigen.
Vergelijking van factoren
Factorvergelijking maakt gebruik van verschillende evaluatiemethoden om banen binnen een organisatie te evalueren. Deze methode maakt aanpasbare functiewaardering mogelijk, maar het is ook erg tijdrovend. Bij factoringvergelijking beoordelen beoordelaars eerst banen met behulp van een puntentest. Vervolgens worden banen geanalyseerd met betrekking tot de externe arbeidsmarkt om de marktrente te bepalen voor de vaardigheden die in de puntenbeoordeling worden gerangschikt. Banen in een organisatie worden vervolgens vergeleken met benchmark-taken die zijn vastgesteld in samenhang met de marktwaarde van de compensabele factoren van een functie. Ten slotte wordt een salaris bepaald.
