Thematisch gezien is het belangrijkste verschil tussen corporate governance en ethiek dat de ethiek de filosofische en moreel fatsoenlijke normen zijn die een bedrijf tracht te ondersteunen, terwijl governance-processen het middel zijn waarmee een bedrijf probeert zo ethisch mogelijk te blijven terwijl het toch een winst. De governanceverplichtingen en -activiteiten van een onderneming variëren, afhankelijk van het type. Bijvoorbeeld, een eenmanszaak - een bedrijf dat eigendom is van een enkele persoon - heeft andere financiële behoeften en wettelijke verplichtingen dan een groot, beursgenoteerd bedrijf.
Public Corporate Governance
Openbaar handelsbedrijven hebben een wettelijk verplichte fiduciaire plicht jegens hun aandeelhouders om de winst van het bedrijf te maximaliseren. Ethische normen zijn dus minder belangrijk dan wettelijke normen bij het nastreven van winst, wat verklaart waarom bedrijven vaak "in de steek zullen laten" wanneer ze proberen te voldoen aan dure wettelijke normen. Uit een onderzoek in het Amerikaanse Congres bleek bijvoorbeeld dat British Petroleum (BP) de veiligheidsprotocollen van zijn investering in de Golf van Mexico in de steek liet. In dit zeldzame geval zorgde het besluit van BP om de bochten in te korten voor een enorme olieramp in 2010 die in theorie BP in een faillissement zou kunnen drijven. In dit geval zorgde de fiduciaire verantwoordelijkheid voor het maximaliseren van de kortetermijnwinsten van BP's aandeelhouders ervoor dat BP-leidinggevenden de ethische plicht van het bedrijf om het milieu rondom zijn diepzeeaandrijfinvesteringen te beschermen, in gevaar brachten.
Private Corporate Governance
Particuliere ondernemingen hebben geen wettelijk verplichte fiduciaire verantwoordelijkheid om de inkomsten van aandeelhouders te maximaliseren (omdat er geen aandeelhouders zijn), waardoor ze meer en (mogelijk) aanzienlijk minder flexibiliteit hebben bij het nemen van zakelijke beslissingen. Een privébedrijf kan bijvoorbeeld een deel van zijn winstmarge opofferen om te voldoen aan regionale milieu- en ecologische normen. Tegelijkertijd kan de tolerantie van het bedrijf voor het opofferen van winst om ethische verplichtingen na te komen echter ongelooflijk kort zijn, omdat de liquiditeit van een dergelijke onderneming privé en meestal door andere investeerders wordt verstrekt. Omdat een ongeduldige belegger altijd kan dreigen met het verwijderen van zijn investering, tenzij de winst toeneemt, kan een particulier bedrijf onder nog grotere druk staan om zijn grenzen te verleggen om winst te maken.
Winst versus ethiek
De belangrijkste bron van conflicten tussen corporate governance en ethische verplichtingen is het feit dat een bedrijf bestaat om winst te maken en ethiek bestaat om het maatschappelijk welzijn ten goede te komen. Ondernemer en Nobelprijswinnaar Muhammad Yunus schrijft dat mensen "voor 80% zelf geïnteresseerd zijn en voor 20% iets anders". Yunus is van mening dat "iets anders" een oriëntatie op de gemeenschap en het maatschappelijk welzijn is en dat de teelt van sociale ondernemingen - bedrijven die bestaan om meer sociaal goed te doen in plaats van winst te maken - een manier zou zijn om de doelstellingen samen te voegen van corporate governance en sociale ethiek.
